Ομάδα Α' . Γενικές Ερωτήσεις
- Πληροφοριακά Στοιχεία
- Γράφτηκε από τον/την Super User
- Εμφανίσεις: 18663
ΟΜΑΔΑ Α. ΓΕΝΙΚΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
1.Τι είναι τέχνη και ποιος είναι ο στόχος της κατά τον Αριστοτέλη;
Η Τέχνη μαζί με την Θρησκεία, τη Φιλοσοφία, την Επιστήμη και την Τεχνολογία είναι μια από τις μείζονες δραστηριότητες με τις οποίες ο άνθρωπος δημιούργησε τον πολιτισμό του. Δύο είναι οι πόλοι της σε όλες τις εποχές, το «Ωραίο» και το «Άσχημο».
Σε γενικές γραμμές «Ωραίο» είναι η ποιότητα την οποία φέρουν ή έχουν ανθρώπινα δημιουργήματα που είτε α) είναι αρεστά και β) είτε αποτυπώνουν ένα επιθυμητό ιδεώδες.
Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη το Ωραίο γίνεται προσιτό μέσω των νόμων της λογικής και της μεθοδικής ταξινόμησης π. χ. Ένα έμψυχο ον ή πράγμα που απαρτίζεται από διάφορα μέρη μπορεί να είναι ωραίο μόνον εφ’ οσον τα μέρη του είναι διατεταγμένα σύμφωνα με μια ορισμένη τάξη.
2. Από τι εξαρτάται η παρακμή μιας περιόδου της Τέχνης;
Η ιστορία της τέχνης έχει μία γραμμική εξέλιξη. Ξεκινά από τα πρώτα ευρήματα ανθρώπινου πολιτισμού στις βραχογραφίες των σπηλαίων της Παλαιολιθικής εποχής και συνεχίζεται ως τις ημέρες μας με τη σύγχρονη τέχνη. Σε αυτή την ιστορία της τέχνης των χιλιάδων ετών οι εποχές τα ρεύματα και τα κινήματα εναλλάσσονται, άλλοτε μεσολαβώντας χιλιετίες μεταξύ τους και άλλοτε ταχύτατα. Σε κάθε περίπτωση όμως οι αλλαγές αυτές και το πέρασμα από τη μία εποχή στην άλλη συμβαίνουν λόγω κάποιων γενικών χαρακτηριστικών.
Οι κατακτήσεις της μορφής-της φόρμας, της τεχνογνωσίας, των τεχνικών, των καινούργιων υλικών και τεχνολογιών αποτελούν συνήθως την αφορμή για την εξέλιξη της τέχνης και της καλλιτεχνικής δημιουργίας, και το πέρασμα στην επόμενη εποχή. Επειδή η Ιστορία της Τέχνης με την Ιστορία είναι αλληλένδετες, πολλές φορές συναντούμε περιπτώσεις εξέλιξης των καλλιτεχνικών εποχών ή κινημάτων, απολύτως εξαρτώμενες από κοινωνικοπολιτικές συνθήκες σε διάφορες εποχές, όπως σε περιόδους πολέμων, επαναστάσεων και μεγάλων τεχνολογικών εξελίξεων (π.χ. άνοδος της αστικής τάξης, Παγκόσμιοι πόλεμοι, Βιομηχανική Επανάσταση κα) Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η μετάβαση ή το τέλος μιας περιόδου αποτελούν την παρακμή της, η οποία όμως δίνει εφόδια στην ακόλουθη. Η γνώση και η τεχνική που προϋπήρξε απαλλάσσεται από τα λάθη του παρελθόντος και γίνεται κάτι καινούργιο και πρωτότυπο, σύμφωνα με τις ανάγκες της καινούργιας εποχής, μέχρι και αυτό να παρακμάσει και να δώσει τη θέση του στο καινούργιο.
3. Πώς ξεκινάει το Νέο στην Τέχνη;
Το πρώτο μισό του 20ου αιώνα είναι μία πολύ ενδιαφέρουσα εποχή, που χαρακτηρίζεται από διαρκή αλλαγή. Τεχνολογικά επιτεύγματα, επιστημονικές κατακτήσεις, πρόοδος της ιατρικής είναι μόνο μερικά από τα θετικά στοιχεία της περιόδου, που επισκιάζονται ωστόσο από τον όλεθρο και την καταστροφή δύο παγκοσμίων πολέμων. Αναπόφευκτα, οι συνθήκες ζωής δυσκολεύουν, τα δεδομένα αλλάζουν, οι παραδεδομένες αξίες του παρελθόντος τίθενται υπό έντονη αμφισβήτηση. Η επίδραση αυτρών των παραγόντων στον κόσμο της τέχνης είναι τεράστια. Οι καλλιτέχνες βιώνουν αυτήν μια περιδήνηση και πασχίζουν να βρουν τον εαυτό τους σε μία πραγματικότητα, που μεταμορφώνεται συνέχεια.
Αποτέλεσμα των αναζητήσεων του καλλιτεχνικού κόσμου αυτής της περιόδου είναι η εμφάνιση διαρκώς νέων ρευμάτων και στιλ. Πολλά από αυτά είχαν σύντομη διάρκεια ζωής. Ιδιαίτερα στην αρχή του 20ου αιώνα ένα ρεύμα τέχνης δεν προλάβαινε να κάνει αισθητή την παρουσία της και ένα άλλο έπαιρνε τη θέση του εκφράζοντας μια διαφορετική ομάδα καλλιτεχνικών. Και αυτή ακριβώς η δυναμική διαδοχή των μοντέρνα και η οποία απέρριπτε την αποπνικτική και σχολαστική παραδοσιακή τέχνη των προηγούμενων αιώνων και καλωσόριζε με ανοικτές αγκάλες καθετί που παρουσιαζόταν φρέσκο διαφορετικό και προοδευτικό.
Ως απάντηση στις προκλήσεις των καιρών, αναπτύσσεται μία νέα τέχνη που καλείται να παρουσιάσει μία εναλλακτική εικαστική πραγματικότητα.
(Αναφέροντας ένα παράδειγμα. Μία τεχνολογική ανακάλυψη έμελλε να παίξει ένα καθοριστικό ρόλο στις καλλιτεχνικές εξελίξεις. Κατά τη διάρκεια λοιπόν του 20ου αιώνα, η φωτογραφία ανθεί και κατακτά τη θέση στον κόσμο των Καλών Τεχνών, Αυτή όμως η νέα μέθοδος αποτύπωσης της πραγματικότητας δημιούργησε επιπλοκές στον κόσμο της ζωγραφικής τέχνης δημιουργώντας ερωτήματα αναφορικά με το σκοπό της. Και αυτό γιατί στη φωτογραφία ο κόσμος μπορούσε να αποτυπώσει γρήγορα και εντελώς ρεαλιστικά σε σχέση με τις χρονοβόρες διαδικασίες της ζωγραφικής. Έτσι οι καλλιτέχνες έπρεπε να στοχαστούν πάνω στη νέα κατάσταση που προέκυψε και να επαναπροσδιορίζουν τον εαυτό τους και το έργο τους)
4. Ποιες είναι: α) οι αισθητικές κατηγορίες και β) οι αισθητικές κατηγορίες την εποχή του μεταμοντερνισμού σήμερα.
Μέχρι και την εμφάνιση του Ιμπρεσιονισμού, ο βασικός στόχος της τέχνης ήταν αναμφισβήτητα η μίμηση του κόσμου της φύσης. Από εκεί και πέρα όμως ξεκινά η μετάβαση στην εποχή του μοντερνισμού. Είναι η εποχή της αυτοκριτικής όπου τίποτα πλέον δεν θεωρείται δεδομένο. Το σημαντικό με αυτήν την περίοδο είναι ότι μετέφερε τη φιλοσοφία, την ιδέα, στο κέντρο κέντρο των καλλιτεχνικών εξελίξεων και της εν γένει καλλιτεχνικής παραγωγής. Η αποδοχή της τέχνης ως τέχνης σήμαινε ταυτόχρονα και αποδοχή της ιδέας που την τεκμηρίωνε και τη νομιμοποιούσε ως τέχνη. Και εξαιτίας αυτής της ιδέας μπορούσε να θεωρηθεί έργο τέχνης και ακόμα και η Κρήνη –Fountain- του Μαρσέλ Ντυσάν 1917. Η «Κρήνη» αποτέλεσε το πρώτο «ready made” έργο. Το γεγονός αυτό είναι καθοριστικής σημασίας για τον κόσμο της τέχνης, αφού ακόμα και ένα απλό καθημερινό αντικείμενο μπορούσε να αναβαθμιστεί στην κλάση των έργων τέχνης. Αναπόφευκτα δεν είναι οι εξωτερικές αισθητικές ιδιότητες που καθορίζουν πλέον το τι είναι τέχνη αλλά η ιδέα, το νόημα, η φιλοσοφία που κρύβεται πίσω από αυτό. Έτσι δεν μπορείς να διακρίνεις αν κάτι είναι τέχνη ή όχι απλά κοιτάζοντάς το. Οποιοσδήποτε πλέον μπορεί να γίνει καλλιτέχνης και οποιαδήποτε τέχνη. Παρόλα αυτά, κάθε κίνημα του μοντερνισμού διεκδικούσε για τον εαυτό του αποκλειστικά στηναλήθεια της δικής του ιδέας, απορρίπτοντας όλα τα υπόλοιπα.
5. Τι είναι η σημαίνουσα μορφή σε ένα Έργο Τέχνης;
Οι φορμαλιστές φιλόσοφοι, όπως ο Μπέλ θα υπογραμμίσουν πως αυτό που συνθέτει την τέχνη είναι η «Σημαίνουσα Μορφή» (νεοκαντιανισμός) αφαιρώντας τη βαρύτητα του περιεχομένου. Η μορφή δηλαδή του έργου, αυτό που απεικονίζει και προτείνει σαν εικόνα είναι η ουσία του έργου και όχι αυτό που υπονοεί ή κρύβει σαν νόημα.
6. Τι γνωρίζετε για το «τραγικό» και το «κωμικό» στην τέχνη;
Το Τραγικό, αναφέρεται αποκλειστικά στον άνθρωπο, στο χαρακτήρα του και στη ζωή του. Τραγικό θέμα είναι πάντα μια ανθρώπινη ύπαρξη και ο πόνος της.
- Ο Τραγικός ήρωας είναι ένα ορισμένο άτομο.
( Ο Οιδίποδας παλεύει ενάντια στο εξωτερικό πεπρωμένο της μοίρας). - Η συγκίνηση του τραγικού είναι ένα συναίσθημα μεικτό. Είναι ένα συναίσθημα αρχικά δυσάρεστο που παραχωρεί τη θέση του σε μια ευχάριστη ψυχική διάθεση ( αισθητική αρέσκεια ).
- Στο τραγικό μεταμορφώνεται η θλίψη σε χαρά αισθητική
Κωμικός ήρωας είναι μια κατηγορία, ένας «Τύπος» ανθρώπων που έχουν ένα κοινό ελάττωμα ή μια αδυναμία, (Φιλάργυρος, ο παίκτης κ.τ.λ.).
- Το κωμικό προσφέρει εύκολη ευχαρίστηση, επιπόλαιη και αβαθή.
- Στέκεται στην επιφάνεια της ζωής, αναφέρεται στο συμβατικό και εφήμερο, δεν μας ανατείνει την ψυχή μας.
- Δηλ. αυτό καθαυτό το κωμικό δεν έχει αισθητική αξία, μπορεί όμως να χρησιμοποιηθεί μέσα σ’ ένα καλλιτέχνημα υποταγμένο στους σκοπούς της Τέχνης, π. χ. ελευθεροστομία Αριστοφάνη
Ποιητικός Λόγος, χορικά, κοινωνική σάτιρα που είναι μέρη της Αληθινής Ποίησης.
7. Τι γνωρίζετε για το «ωραίο» και τι για το «υψηλό» στην τέχνη;
Η θεωρία του Π. Μιχελή για την εξήγηση της πορείας της τέχνης μέσα στον χρόνο: συμπεραίνει ότι ενώ η αρχαία ελληνική τέχνη κατέχεται από την αισθητική κατηγορία του Ωραίου, σ’ ολόκληρη τη Χριστιανική τέχνη, βυζαντινή και γοτθική δεσπόζει με τα κύρια γνωρίσματά της η αισθητική κατηγορία του Υψηλού. Άλλοτε το «Ωραίο» και άλλοτε το «Υψηλό» καθορίζουν τις διαδοχικές φάσεις της ιστορίας της τέχνης.
Πότε με τη μια και πότε με την άλλη εκφράζεται το καλλιτεχνικό αίσθημα που αντιστοιχεί προς την κοσμοθεωρία της εποχής. Η αντίθεση αυτή, μπορεί να αναχθεί στην αντίθεση μεταξύ Θεοκρατίας και Ανθρωποκρατίας, που διαδοχικά κυριαρχούν στον πολιτισμένο κόσμο.
Στη Θεοκρατία κυριαρχεί το αίσθημα του Υψηλού.
Όταν πάλι ύστερα από κάποια εξέλιξη το πνευματικό καθεστώς μετατρέπεται σε Ανθρωποκεντρικό, κυριαρχεί το αίσθημα του Ωραίου.
Π. χ. Αρχαία ελληνική τέχνη: ( Ανθρωποκρατία – Ωραίο ).
Χριστιανική Τέχνη: ( Θεοκρατία – Υψηλό ).
Τέχνη της Αναγέννησης: ( Ανθρωποκρατία – Ωραίο ).
Για το «Ωραίο» στην Τέχνη.
Το Ωραίο αναφέρεται στη ποιότητα του αντικειμένου, μας δίνει μια ευχάριστη διέγερση και ένα παιχνίδισμα της φαντασίας, έτσι έχουμε το συναίσθημα της προαγωγής της ζωής, κυριαρχούν τα συναισθήματα της αγάπης και της στοργής.
Σε γενικές γραμμές «ωραίο» είναι η ποιότητα την οποία φέρουν ή έχουν ανθρώπινα δημιουργήματα που είτε
α) είναι αρεστά &
β) είτε αποτυπώνουν είναι επιθυμητό ιδεώδες.
8. Τι γνωρίζετε για τις υποκειμενικές και αντικειμενικές βοηθητικές έννοιες της ιστορίας της τέχνης;
Για τον Καντ το ίδιο το ωραίο, θα μπορούσε να πούμε και αντικειμενικό, είναι η «η μορφή σκοπιμότητας ενός αντικειμένου». Αυτό σημαίνει ότι μέσα του κάθε αντικείμενο έχει ως τελικό σκοπό του να γίνει ωραίο. Το ωραίο όλοι αντιλαμβανόμαστε χωρίς να βλέπουμε σε αυτό καμία σκοπιμότητα. Έτσι οδηγούμαστε στην απόλυτη ομορφιά, την καθαρή δηλαδή μορφή σκοπιμότητας που δεν σχετίζεται με εμπορική αξία, αναπαραγωγή ή με άλλους εξωγενείς παράγοντες.
Η υποκειμενική αναγκαιότητα χαρακτηρίζει τις κρίσεις μας για τα αντικείμενα που μας προκαλούν αισθητική απόλαυση. Η αναγκαιότητα του ωραίου δεν υπαγορεύεται από κάποιο νόμο ή κανόνα όταν οφείλει κανείς να υπακούει. Ο οποιοσδήποτε καλλιτέχνης αισθάνεται την ανάγκη να εκφραστεί. Μέσω έργου τέχνης, αυτή η υποκειμενική αναγκαιότητα εκφράζεται αντικειμενικά επειδή περιέχει μέσα της τον «κοινό νου».
9. Τι γνωρίζετε για τον Παρθενώνα, από πού πήρε το όνομά του, σε ποια εποχή ανήκει, ποιοι τον φιλοτέχνησαν;
Γύρω στο 490 π.χ. στην Ακρόπολη των Αθηνών είχε αρχίσει η κατασκευή ενός επιβλητικού ναού της Αθηνάς Παρθένου. Πριν όμως ολοκληρωθεί ο ναός οι Πέρσες, το 480 π. χ., κατέλαβαν την Αθήνα, έκαψαν την Ακρόπολη. Τότε οι Έλληνες ορκίστηκαν να μην ξαναχτίσουν τα ιερά που πυρπολήθηκαν και γκρεμίστηκαν από τους βαρβάρους, αλλά να τα διατηρήσουν ως μνημεία της ασέβειας των βαρβάρων. Ύστερα όμως από το 448 π.χ. μετά την ειρήνη με την Περσία, ο Περικλής κάνει έκκληση για πανελλήνια ένωση, προσκαλεί τους Έλληνες να ξαναχτίσουν τους ναούς και αρχίζει την πραγματοποίηση του πιο μεγαλεπήβολου σχεδίου, την ανοικοδόμηση της Ακρόπολης. Όλα τα οικοδομήματα της Ακρόπολης προγραμματίστηκαν από τον Περικλή και το επιτελείο του, με βάση ένα ενιαίο «χωροταξικό» σχέδιο.
Από το καλλιτεχνικό επιτελείο του Περικλή γνωρίζουμε τα ονόματα των αρχιτεκτόνων Ικτίνου, Καλλικράτη και Μνησικλή καθώς και του γλύπτη Φειδία, που είχε πολύ μεγαλύτερη δικαιοδοσία (ήταν πάντων επίσκοπος). Ο Παρθενών αποτελεί το πιο λαμπρό μνημείο της αθηναϊκής πολιτείας του Περικλή, που υψώνεται μοναδικό και ανεπανάληπτο. Είναι ναός αφιερωμένος στην Αθηνά Παρθένο ή Πολιάδα, από όπου πήρε και το όνομα του (παρ-Παρθενώνας), της πολιούχου θεάς της Αθήνας Στον ναό αυτό, που είναι μια σύνθεση μοναδική, συγχωνεύτηκαν όλα τα γνωστά στοιχεία της Ελληνικής αρχιτεκτονικής, Δωρικής και Ιωνικής, κατά τρόπο μεγαλοφυή. Το αποτέλεσμα ήταν να προκύψει μια νέα αρχιτεκτονική μορφή, που θα μπορούσαμε να την ονομάσουμε Αττική. Είναι ο μόνος ολομαρμαρος ελληνικός ναός, όπως είναι και ο μόνος δωρικός του οποίου και οι 92 μετόπες έχουν ανάγλυφες παραστάσεις. Η ζωφόρος αποτελεί μια πολύ πρωτότυπη σύνθεση του Φειδία, στην οποία υπάρχουν 12 θεοί, 10 ήρωες, περισσότεροι από 300 άνθρωποι και περισσότερα απο200 ζώα και στην οποία αναπαριστάται η μεγάλη πομπή των Παναθηναίων
10. Ποια είναι τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του Λεονάρδο ντα Βίντσι, ως ζωγράφου;
Ο ιταλός Λεονάρντο Ντα Βίντσι (Leonardo da Vinci, 15 Απριλίου 1452 — 2 Μαΐου 1519) ενσάρκωσε το ανθρωποκεντρικό ιδεώδες για τον Αναγεννησιακό Ουμανισμό, τον Homo Universalis. Υπήρξε μια ιδιοφυής προσωπικότητα. Ασχολήθηκε με τη ζωγραφική, τη γλυπτική, την αρχιτεκτονική, τη μηχανική, την ανατομία, αστρολογία, μετεωρολογία, βοτανική κ.ά..
Λόγω της πολυπραγμοσύνης του αλλά και της τεράστιας σημασίας που έδινε στη μελέτη του φωτός, της φόρμας και του χώρου, το ζωγραφικό έργο του δεν ήταν μεγάλο σε έκταση. Πολλά είναι τα σχέδιά του όπου κυριαρχεί ο ωμός ρεαλισμός, ενώ λίγα είναι τα ολοκληρωμένα έργα του. Στη ζωγραφική ασχολήθηκε με θέματα φωτός και σκιάς, με την ταύτιση της μορφής με τον εσωτερικό ψυχισμό και με τη σχέση μορφής – χώρου.
Υπήρξε πρωτοπόρος στο κιαροσκούρο (chiaroscuro), την τεχνική των έντονων αντιθέσεων μεταξύ φωτεινών και σκούρων περιοχών, επιτυγχάνοντας έτσι δραματοποίηση στα έργα του. Επίσης επινόησε μια ιδιαίτερη και πρωτότυπη τεχνική φωτοσκίασης για την απόδοση του όγκου, το σφουμάτο(sfumato), χρησιμοποιώντας λεπτές τονικές διαβαθμίσεις, πετυχαίνοντας ομαλή μετάβαση από τον έναν τόνο στον άλλο, από το φως στη σκιά, έτσι ώστε τα περιγράμματα σχεδόν να χάνονται και να δίνεται η αίσθηση ότι οι μορφές και οι όγκοι ενώνονται με το φόντο και τυλίγονται σε καπνό ή ομίχλη (Μόνα Λίζα, Άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής). Στο τοπίο δημιούργησε μια αποκλειστικά δική του ατμοσφαιρική προοπτική, όπου το βάθος αποδίδεται με τη διαβάθμιση των τόνων του ίδιου χρώματος. Χαρακτηριστική επίσης είναι η πυραμιδοειδής οργάνωση των μορφών στο χώρο (Παναγία των Βράχων) που χρησιμοποιεί.
Γενικά το ζωγραφικό έργο του Λεονάρντο ντα Βίντσι διαπνέεται από μια ατμόσφαιρα μυστηρίου, ονείρου και ποίησης, απόκοσμης αίσθησης. Η Τζιοκόντα ή Μόνα Λίζα του αποτελεί μια από τις πιο αινιγματικές και προβληματικές προσωπογραφίες όλων των εποχών στην ιστορία της τέχνης. Το αινιγματικό χαμόγελο, η αμεσότητα του βλέμματος, η απόκοσμη ατμόσφαιρα, αντανακλούν τον εσωτερικό ψυχικό κόσμο του μοντέλου και αποδίδουν το μυστήριο της ανθρώπινης ύπαρξης.
11. Τι γνωρίζετε για το έργο του Μιχαήλ Άγγελου; Σε ποιο κίνημα ζωγραφικής ανήκει;
Στο έργο του το ανθρώπινο σώμα, ιδίως το γυμνό, αποθεώνεται. Είναι η πρώτη φορά που γίνεται κάτι τέτοιο από τα χρόνια της αρχαιότητας. Το αδρό φτιάξιμο των μυώνων και η τέλεια διάρθρωση του κορμού και των μελών γύρω από ένα στιβαρό και πειστικό κεντρικό άξονα με την καλομελετημένη κίνηση, δίνει στα γλυπτά του, όπως στο «Δαυίδ» μια μνημειακή και ηρωική αίσθηση, όπως επίσης και μια απαιτητική επανεμφάνιση του γυμνού στο προσκήνιο της τέχνης.
Σε συνθέσεις του όπως στο ανάγλυφο «Κενταυρομαχία», ο αδρός και τολμηρός χειρισμός των όγκων και ιδίως η μυθολογία εντυπωσιάζουν. Μ’ αυτή τη μαεστρική μεταχείριση των όγκων γίνεται πλήρης εκμετάλλευση της φωτοσκίασης, ενώ η κίνηση και πλοκή των φιγούρων σε συνδυασμό με το παιχνίδισμα του φωτός, δημιουργούν μια ανήσυχη ενεργητική ατμόσφαιρα, ταιριαστή στο θέμα.
Ο Μιχαήλ Άγγελος είναι επίσης πολύ μεγάλος και στην απόδοση των ψυχικών καταστάσεων, όπως στο μνημείο του Τζουλιάνο και Λορέντζο Β΄ των Μεδίκων στη Φλωρεντία όπου οι μορφές του «Λυκόφωτος» και της «Αυγής», της «Νύχτας» και της «Μέρας», στις καθιστές μορφές των τιμωμένων νεκρών, στο έργο «Αιχμάλωτος που πεθαίνει» και στην περίφημη «Πιετά».
12. Τι γνωρίζετε για το έργο του Νικόλαου Γύζη;
Το έργο του Νικόλαου Γύζη, υπήρξε πολύπλευρο. Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος του ζωγράφου βρίσκεται ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον του, καθώς επίσης ανθρώπινες μορφές μέσα σε έναν εξιδανικευμένο κόσμο.
Ενώ η ηθογραφία του Γύζη δεν διαφέρει ούτε προς τη θεματολογία ούτε προς το πλάσιμο των μορφών από τα αντίστοιχα έργα των ζωγράφων της Σχολής του Μονάχου του 19ου αιώνα, εμπλουτίζεται εντούτοις με ελληνικά και ανατολίτικα μοτίβα.
Το κύριο μοτίβο των ηθογραφιών του είναι η οικογένεια στα διάφορα βιώματά της. Αυτό που ενδιέφερε το ζωγράφο ήταν να αποδώσει κυρίως, ιδιαίτερα συμβάντα της οικογενειακής ζωής, όπως χιουμοριστικά, κωμικά, γιορταστικά, καταστάσεις τραγικές και θλιβερές.
Ο ζωγράφος ιδιαίτερα αφοσιώθηκε στην απόδοση του κόσμου του παιδιού. Εδώ κατόρθωσε να αποδώσει με τον καλύτερο τρόπο όλο το συναισθηματικό του κόσμο. Ζωγραφίζει παιδιά όλων των ηλικιών, από βρέφη μέχρι έφηβους.
Σε λίγους πίνακες ο Γύζης καταπιάστηκε με σκηνές, όπου περιθωριακοί τύποι της κοινωνίας παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο.
Ένα άλλο θέμα το οποίο σχετικά σπάνια απασχόλησε το ζωγράφο είναι η Τουρκοκρατία: στο έργο του « Το κρυφό σχολειό» παρουσιάζεται ένα επεισόδιο το οποίο προϋποθέτει την καταπίεση των Τούρκων, χωρίς όμως να τη δείχνει φανερά. Πολεμικά γεγονότα από τον απελευθερωτικό αγώνα του 1821 ο Γύζης με το φιλειρηνικό του χαρακτήρα δεν ζωγράφισε ποτέ. Ακόμη και αν οι τίτλοι έργων του μιλούν για αγώνες, οι πολεμικές σκηνές απουσιάζουν.
Στην προσπάθειά του να ανανεώσει την ηθογραφία με αρχαιοελληνικά θέματα σχεδίασε μυθολογικές συνθέσεις, που σε ελάχιστες μόνο περιπτώσεις κατέληξαν σε τελειωμένους πίνακες.
Η σημαντικότερη αλληγορική μορφή για το Γύζη είναι η γυναικεία μορφή με ιδεαλιστικό πρόσωπο που κρατά μια λύρα. Εμφανίζεται στα έργα του με τα ονόματα Τέχνη, Μουσική, Άνοιξη , Αρμονία, Ιστορία, Φήμη κ.α.
Τα θρησκευτικά έργα του, που αντιπροσωπεύουν τα οράματα του καλλιτέχνη στα τελευταία χρόνια της ζωής του δηλώνουν την έντονη υπαρξιακή του αγωνία. Το κυρίαρχο θέμα είναι ο Αγώνας, η πάλη εναντίον του Κακού και η νίκη του Καλού. Σε αυτά τα έργα κυριαρχούν το φως και το σκοτάδι, ενώ ο χώρος καθορίζεται ελάχιστα.
Ένα σημαντικό ρόλο στο έργο του Γύζη παίζει η Μουσική. Σε γράμμα του στο Νικόλαο Νάζο στις 7 Απριλίου 1875 γράφει: « Πόσον πτωχός είναι ο ζωγράφος απέναντι του ποιητή! Αν ξαναγεννηθώ θα γίνω ποιητής και μουσικός.»
13. Ποια είναι επιγραμματικά τα πέντε ζεύγη αντίθετων εννοιών που χαρακτηρίζουν την εξέλιξη της τέχνης κατά τον Βέλφλιν (Heinrich Wölfflin), τα οποία είναι η σύγκριση της τέχνης της Αναγέννησης και του Μπαρόκ;
Τα πέντε ζεύγη των βασικών εννοιών που χαρακτηρίζουν την εξέλιξη της τέχνης κατά τον Βέλφλιν είναι:
- Γραμμικό ύφος…………………. Ζωγραφικό ύφος
- Τέχνη επιφάνειας……………….Τέχνη βάθους
- Εξέλιξη κλειστή…………………. Εξέλιξη ανοιχτή
- Πολλαπλό…………………………Ενιαίο
- Απόλυτη σαφήνεια………………Σχετική σαφήνεια
Αναλυτικά:
Α) Στην αναγέννηση έχουμε ύφος γραμμικό ενώ στο μπαρόκ το ύφος είναι ζωγραφικό
Στην αναγέννηση τα αντικείμενα αποδίδονται με τον απτικό χαρακτήρα τους (σαφής επιφάνειες και καθαρό περίγραμμα) έχουν πλαστικότητα ενώ στο μπαρόκ η παράσταση γίνεται ζωγραφική τα όρια των αντικειμένων συγχέονται ο καλλιτέχνης τα αισθάνεται όχι με την αφή που τα απομονώνει αλλά με την όραση που τα διαλύει σε μια απεριόριστη εμφάνιση.
Β) Στην αναγέννηση η τέχνη είναι επιφάνειας ενώ στο μπαρόκ βάθους.
Γ) Από την αναγέννηση προς το μπαρόκ η εξέλιξη είναι από «κλειστή» προς «ανοιχτή» μορφή. Το μπαρόκ ανοίγει τη μορφή χαλαρώνει την τεκτονική αυστηρότητα που χαρακτηρίζει την τέχνη της αναγέννησης.
Δ) Στην αναγέννηση η καλλιτεχνική παράσταση είναι κάτι το πολλαπλό ενώ στο μπαρόκ κάτι το ενιαίο. Δηλαδή το μπαρόκ υποτάσει όλα τα μέρη σ ένα μοτίβο τα συγχωνευει μέσα στο όλο.
Ε) Στην αναγέννηση τα αντικείμενα έχουν απόλυτη σαφήνεια ενώ στο μπαρόκ σχετική. Δηλαδή ο καλλιτέχνης της αναγέννησης παρασταίνει τα αντικείμενα όπως είναι ενώ ο καλλιτέχνης του μπαρόκ όπως φαίνονται.
14. Ποια τα κύρια χαρακτηριστικά του Ιμπρεσιονισμού; Ποιοι είναι οι κυριώτεροι εκπρόσωποι του;
Ο ιμπρεσιονισμός είναι ένα κίνημα που σημάδεψε την οριστική στροφή στην ιστορία της ζωγραφικής από την τέχνη της εποχής της Αναγέννησης. Το κίνημα δημιουργούσαν ζωγράφοι (μία γενιά καλλιτεχνών που γεννήθηκαν ανάμεσα στο 1830 και στο 1853) οι οποίοι συγκέντρωσαν την προσοχή τους στην προσπάθεια να μεταδώσουν στον θεατή των έργων τους τις εντυπώσεις που οι ίδιοι είχαν μπροστά στην πραγματικότητα. Στον Έντουαρντ Μανέ έβλεπαν τον πρωτεργάτη, που είχε προχωρήσει ακόμα παραπέρα το Ρεαλισμό. Η συμβολή της Ιαπωνικής τέχνης ήταν καθοριστική στον Ιμπρεσιονισμό, καθώς με τις ξυλογραφίες και τις μεταξοτυπίες της είχε προσφέρει στη ζωγραφική αναπαράσταση ένα καινούργιο «λεξιλόγιο». Νέες δυνατότητες σύνθεσης, τολμηρές αφαιρέσεις, διαφορετική απόδοση του βάθους, απλά περιγράμματα, απουσία πλασίματος των μορφών, επίπεδες επιφάνειες. Ο ρεαλισμός, η φωτογραφία, η ιαπωνική ξυλογραφία, η ζωγραφική του Μνέ είχαν ανοίξει το δρόμο για τις καινούργιες αναζητήσεις των Ιμπρεσιονιστών. Ανάμεσα σε αυτούς ήταν ο Σεζάν. Ο Μονέ, ο Ρενουάρ, ο Νεγκά και άλλοι.
Οι μορφές στα ιμπρεσιονιστικά έργα πλάθονται με το φως και το χρώμα. Τα πράγματα φαίνονται μέσα από το τρεμόπαιγμα της ατμόσφαιρας. Αέρας, νερό, φως μοιάζουν να συντίθενται μόνο από χρώματα. Ακόμα και οι σκιές είναι χρωματιστές και όλα δονούνται από ένα ρυθμό που συλλαμβάνεται εκεί, επιτόπου στην προσπάθεια να αιχμαλωτιστεί το εφήμερο το φευγαλέο, το στιγμιαίο. Το θέμα του πίνακα, που μπορούσε πλέον είναι οποιοδήποτε – οι πολυσύχναστες πλατείες, άνθρωποι απροετοίμαστοι και χωρίς πόζα ή μία θημωνιά στην ύπαιθρο – γίνεται αντιληπτό ως τυχαίο φαινόμενο. Η άμεση παρατήρηση μεταφέρεται τέλεια μέσω της τεχνικής που θέλει την αντιπαράθεση συμπληρωματικών χρωμάτων με πινελιά ελαφριά, τη μία πλάι στην άλλη, την παλέτα καθαρή και φωτεινή και την εξάλειψη του μαύρου. ¨ένα από τα αποτελέσματα αυτής της προσέγγισης είναι ότι τα έργα έχουν τη φρεσκάδα και τον αυθορμητισμό των σκίτσων, είτε δουλεύοντας με λάδι είτε με ελαφρότερα υλικά όπως το παστέλ.
15. Αναφερθείτε, γενικά, στην τέχνη της Αρ Νουβώ (Art Nouveau)
Πρόκειται για διεθνές καλλιτεχνικό κίνημα που εμφανίστηκε αρχικά στην Ευρώπη στα τέλη του 19ου αιώνα έως και τις αρχές του 20ου. Η Art Nouveau, που σημαίνει «Καινούρια Τέχνη», ξεκινά ως αντίδραση στα ιστορικά στυλ και κυρίως στην ιστορική διακόσμηση. Εκδηλώνεται στην αρχή σε αντικείμενα καθημερινής χρήσης, αλλά επεκτείνεται γρήγορα στη διακόσμηση εσωτερικών χώρων και στην αρχιτεκτονική, ενώ προετοιμάζει τα μεταγενέστερα μοντέρνα κινήματα του 20ου αιώνα (Αρ Ντεκό, Εξπρεσσιονισμός, Κυβισμός, Υπερρεαλισμός). Ο όρος “Art Nouveau” χρησιμοποιείται στη Γαλλία και το Βέλγιο, στη Γερμανία η αντίστοιχη κίνηση ονομάζεται “Jugendstil ”, στην Αυστρία “Secession”, στην Ιταλία Stile Liberty , ενώ στην Αγγλία και στην Αμερική “Modern Style”.
Βασικά χαρακτηριστικά της Αρ Νουβώ είναι η επιτήδευση και η πολυπλοκότητα της μορφής, κυρίως για στοιχεία που αντλούνται από τη φύση, καθώς και η στενή συσχέτισή της με το κίνημα του συμβολισμού. Χρησιμοποιούσε πλατιά διακοσμητικά σχήματα, με ελικοειδή συστρεμμένα πλέγματα από φυτικά μοτίβα (μετάλλινοι κρίνοι, χάλκινοι ελικοειδείς βλαστοί κ.ά.). Η όλη σύνθεση παραμένει σε μονοδιάστατο χώρο (χωρίς βάθος) και προβάλλει τις πλακάτ επιφάνειες. Στην αρχιτεκτονική και τη διακόσμηση, το ύφος της Αρ Νουβώ δανείστηκε αρκετά στοιχεία από την τέχνη της Βικτωριανής εποχής, προσθέτοντας παράλληλα σύγχρονες ιδέες στα περισσότερο αφηρημένα στοιχεία του μπαρόκ ύφους. Η Αρ Νουβώ συνδέθηκε επίσης με την ιαπωνική και τη γοτθική τέχνη. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της Αρ Νουβώ, είναι η διάθεση της ενοποίησης των διαφόρων μορφών τέχνης σε ένα συνολικό ύφος που συνδέθηκε με κάθε είδους σχέδιο, στην αρχιτεκτονική, στην εσωτερική διακόσμηση, στη γλυπτική, στην επιπλοποιία, στα κοσμήματα, στη βιοτεχνία και αλλού.
16. Τι γνωρίζετε για το έργο του Μονέ;
Ο Μονέ ανήκε στους «Ιμπρεσιονιστές».
Γεννήθηκε στο Παρίσι. Σε ηλικία πέντε ετών μετακόμισε με την οικογένειά του στη Χάβρη. Οι εντυπώσεις από τη ζωή στο λιμάνι χαράχτηκαν βαθιά στο νεαρό Μονέ, ο οποίος αργότερα ζωγράφισε συχνά σκηνές από το λιμάνι της πόλης. Στα 15 του χρόνια έδειξε μεγάλη ικανότητα στο σχέδιο και τη ζωγραφική, με αποτέλεσμα να συνοδεύει συχνά το διάσημο στην εποχή του ζωγράφο τοπίων Eugene Boudin. Το έτος 1859 πήγε ο Μονέ ενάντια στη θέληση των γονέων του στο Παρίσι για να σπουδάσει ζωγραφική.
Εντυπωσιάστηκε από έργα του ζωγράφου Μανέ και ετοίμασε όμοιους πίνακες, οι οποίοι όμως δεν προκάλεσαν ενδιαφέρον. Ο Μονέ χαρακτηρίστηκε, όπως και άλλοι χλευαστικά ως «ιμπρεσιονιστής» και είχε εμπορικές αποτυχίες με τα έργα του. Από τα οικονομικά προβλήματα, λόγω και της οικογένειας που είχε εντωμεταξύ, τον γλίτωναν οι φίλοι του. Ο Μονέ ζωγράφιζε συχνά σε ταξίδια που έκανε στη νότια Γαλλία, Αγγλία, Ολλανδία, Νορβηγία, Ισπανία και Ιταλία. Στην Αγγλία εκτιμήθηκαν τα έργα του από εμπόρους πινάκων ζωγραφικής και διατέθηκαν σε καλές τιμές στο εμπόριο, με αποτέλεσμα να γίνει ο Μονέ με τον καιρό ευρύτερα γνωστός.
Το 1879 πέθανε η γυναίκα του Camille, την οποία έχει αποθανατίσει ο ζωγράφος σε αρκετούς πίνακές του και εγκαταστάθηκε με τη δεύτερη γυναίκα του στο προάστιο Giverny, όπου καλλιεργούσε τον κήπο του και ζωγράφιζε. Πολλοί από τους πίνακες αυτής της εποχής έχουν ως θέμα τον κήπο του και το σπίτι του σ' αυτή την περιοχή.
Περίπου από το 1880 και μετά μειώνονται οι αντιρρήσεις για το έργο του Μονέ και αρχίζει μια σχετική οικονομική άνοδος. Οι εκθέσεις των Ιμπρεσιονιστών δεν χλευάζονται πια, αλλά αποτελούν καλλιτεχνικό γεγονός. Το 1884 εργάζεται ο Μονέ με τον Renoir στη Ριβιέρα. Τα επόμενα χρόνια γνωρίζει ο μεγάλος ζωγράφος σημαντικές επιτυχίες του με εκθέσεις σε διάφορες χώρες. Το 1889 συμμετέχει σε έκθεση έργων του με τον Rodin. Μέχρι το 1926 που πέθανε σε ηλικία 86 ετών περνάει τη ζωή του με ζωγραφική και εκθέσεις, παρά την ασθενική όρασή του.
Ο Μονέ απομακρύνθηκε με τα έργα του από τον ιμπρεσιονισμό άλλων σύγχρονών του ζωγράφων, π.χ. του Ντεγκά. Επίσης βρίσκεται σε αντίθεση με τις συνειδητά κατασκευασμένες εικόνες του Σεζάν.
Η δικαιολογημένη φήμη του Μονέ οφείλεται στην εξαιρετική του ικανότητα να καταγράφει με παλλόμενα αντιθετικά θερμά-ψυχρά χρώματα και με πιστότητα της φευγαλέες εντυπώσεις που δημιουργούνται με τη μεταβολή του φωτός από ώρα σε ώρα, από στιγμή σε στιγμή. Γι’ αυτή του την οπτική αντίκριση του θέματος και του αποκλεισμού του συναισθήματος ειπώθηκε πως «ο Μονέ είναι απλώς ένα μάτι· αλλά τι μάτι!»
17. Τι εννοούμε με τον όρο «Μεταϊμπρεσιονισμός»; Ποιοι είναι οι βασικοί εκπρόσωποι του;
Με τον όρο «μετα-ιμπρεσιονισμό» εννοούμε την περίοδο των τελευταίων δύο δεκαετιών του 19ου αιώνα, όπου ο «Ιμπρεσιονισμός» εξασθενεί κι εμφανίζονται μεμονωμένοι καλλιτέχνες με δικό τους πρόγραμμα ζωγραφικής, όπως ο Σεζάν, ο Σερά, οι «συμβολιστές» Γκογκέν και Ματίς, καθώς και ο Ροντέν και Ντενίς, οι οποίοι αναζητούν νέους τρόπους έκφρασης, με ελάχιστα μεταξύ τους κοινά γνωρίσματα. Αυτοί και πολλοί άλλοι, έβαλαν τις βάσεις για τις νέες κατακτήσεις στον 20ο αιώνα, αμφισβητώντας παλιές αξίες και προτείνοντας νέες.
18. Τι γνωρίζετε για το έργο του Ματίς (Henri Matisse); Σε ποιο κίνημα ζωγραφικής ανήκει;
Ο Henri Matis ( 1869 – 1954 ) ήταν η ψυχή του φωβιστικού κινήματος. Άρχισε να σπουδάζει νομικά αλλά γρήγορα τα εγκατέλειψε για να στραφεί στην ζωγραφική. Σημαντική για την πορεία του αποδείχτηκε η μαθητεία του στο εργαστήριο του Moreau, όπου γνωρίστηκε με ζωγράφους που αργότερα θα τον πλαισίωναν στον Φοβισμό. Τα αντίγραφα που έκανε στο Λούβρο βρήκαν αμέσως αγοραστές και η φάση των πειραματισμών του συνεχίστηκε με επιδράσεις από τον Chardin, τον Εμπρεσιονισμό και τον Νεοεμπρεσιονισμό. Όταν το 1905, στο Φθινοπωρινό Σαλόνι, στο Παρίσι, εκθέτει τα έργα του μαζί με μια ομάδα ζωγράφων, εντυπωσιάζουν με τις καινοτομίες τους. Τα χρώματα είναι εξαιρετικά έντονα, οι πινελιές αδρές, το σχέδιο παραμορφωμένα αντινατουραλιστικό. Ένας κριτικός της εποχής χαρακτηρίζει όλη την ομάδα, Φωβ (Fauves=αγρίμια) και ο Matis είναι ο εκπρόσωπος τους. Το αριστούργημα ίσως της ζωγραφικής των Φωβ είναι ο πίνακας του Matis «Η χαρά της ζωής» στο οποίο παραπέμπει, έστω και υπαινικτικά, στην Κλασική παράδοση των ποιμενικών σκηνών. Παρόμοιες αναφορές θεωρούνταν, ωστόσο, περιττές λίγα μόλις χρόνια αργότερα. Στον πίνακά του «Το Κόκκινο Δωμάτιο», ο Ματίς συνόψισε και ολοκλήρωσε την επανάσταση των Φωβ με μια παλλόμενη σύνθεση γραμμών και πλακάτων χρωματικών επιφανειών, ένα εμπνευσμένο και δημιουργικό παιχνίδι με τα απλούστερα δυνατά ζωγραφικά μέσα ( ψυχρά και ζεστά χρώματα, ή ευθείες και καμπύλες, που αντιπαρατίθενται ). Πάνω απ’ όλα όμως, κυριαρχεί μια παιδική απλότητα και αθωότητα, που αγγίζει τα όρια της αδεξιότητας, συνδυάζεται δε με μια σχεδόν «βάρβαρη» αίσθηση του διακοσμητικού στοιχείου. Παράλληλα, ο Ματίς περιέγραφε πόσο αργά και με πόσο κόπο ζωγράφιζε τους πίνακές του. Ο παράφορος αυθορμητισμός τους είναι επιφανειακός μόνο. Ο καλλιτέχνης ακολουθούσε συνήθως μια μακρά και βασανιστική διαδικασία συνεχών, μικρών αλλαγών και προσαρμογών, ώσπου να νιώσει ότι στις σχέσεις των χρωμάτων και των σχημάτων είχε πετύχει τη «σωστή» ισορροπία. «Όταν ζωγραφίζω», έγραφε ο Ματίς, «κινούμαι από μια ιδέα που κι εγώ ο ίδιος τη συλλαμβάνω μόνο καθώς γεννιέται, μαζί με τον πίνακα».
19. Αναφέρετε έναν εκπρόσωπο για καθένα από τα παρακάτω κινήματα τέχνης: Αναγέννηση, Ρομαντισμό, Κυβισμό, Ιμπρεσιονισμό, Σουρεαλισμό, Εξπρεσιονισμό. Αφηρημένη Τέχνη.
Εξπρεσιονισμός: Βασίλι Καντίνσκι, Βαν Γκοκ, Γκογκέν
Κυβισμός: Πάμπλο Πικάσο
Σουρεαλισμός: Χουάν Μιρό, Σαλβαδόρ Νταλί, ντε Κίρικο
Αναγέννηση: Μιχαήλ Άγγελος, Λεονάρντο ντα Βίντσι, Μποτιτσέλι, Τιτσιάνο
Ρομαντισμός: Ζέρικο, Ντελακρουά.
Ιμπρεσιονισμός: Κλωντ Μονέ, Ρενουάρ, Μανέ, Μπιζάρο, Ροντέν, Σισλέ
20. Αναφερθείτε στους πρωτοπόρους στο γραφικό σχεδιασμό του Ρώσικου Κονστρουκτιβισμού την δεκαετία του ’20 και το έργο τους.
Ο προβληματισμός γύρω από τη σχέση της τέχνης και της πολιτικής άρχισε στη Σοβιετική Ένωση αμέσως μετά την επανάσταση του 1917 και εντατικοποιήθηκε μέχρι το 1922 όταν έγινε δυνατή η πρώτη ανασύνταξη του νέου κράτους.Την εποχή της Επανάστασης η κυριότερη καλλιτεχνική τάση αντιπροσωπεύτηκε από το σοβιετικό Κονστρουκτιβισμό. Η ομάδα του Βλαντιμίρ Τάτλιν υποστήριξε την κατάργηση της τέχνης ενός ξεπερασμένου αισθητισμού που ανήκε στην παιδεία της καπιταλιστικής κοινωνίας και ζητούσε από τους καλλιτέχνες που έκαναν κατασκευές στο χώρο να αφήσουν αυτή την «ασχολία» και να αρχίσουν να φτιάχνουν πράγματα χρήσιμα για τον άνθρωπο, δηλαδή καρέκλες και τραπέζια, να κτίζουν φούρνους σπίτια κλπ. Η τέχνη σύμφωνα με τους κονστρουκτιβιστές και τον Ταλίν έπρεπε να καλύπτει κοινωνικές ανάγκες, να είναι ωφελιμιστική και λειτουργική. Σκοπός του καλλιτέχνη ήταν να βελτιώσει την πνευματική κατάσταση της κοινωνίας μέσα στην οποία ζει. Αυτό που προείχε λοιπόν ήταν η κατασκευή (=construction) της νέας κοινωνίας αλλά και της νέας μορφής της τέχνης, ενώ ο καλλιτέχνης δεν ήταν τίποτα άλλο από ένα μηχανικό, ένα μελετητή της δομής της κατασκευής.
Μετά το 1932 οι διάφορες πρωτοποριακές τάσεις στη Ρωσία εγκαταλείφθηκαν και εμφανίστηκε μια συντηρητική τέχνη με έμφαση στην προπαγάνδα και όσον αφορά την αρχιτεκτονικ΄ξ, στην αναβίωση παλαιότερων αρχιτεκτονικών μορφών.
21. Ποιες είναι οι βασικές αρχές του Φουτουριστικού κινήματος;
Ο «φουτουρισμός» θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα κινήματα των αρχών του 20ού αιώνα και κορυφώνεται στη δεκαετία του 1910, με εκπροσώπους όπως το ζωγράφο και γλύπτη Ουμπέρτο Μποτσιόνι. Η επαναστατικότητα του «φουτουρισμού» φαίνεται περισσότερο στα μανιφέστα του, παρά στα ίδια τα έργα του, αφού μιλούν για «παγκόσμιο δυναμισμό», για την ακατάπαυστη κίνηση, την ταχύτητα, τον θόρυβο, την ομορφιά των εργοστασίων με τους καπνούς και των μηχανών, και αφού μάλιστα διακηρύσσουν πως «ένα αυτοκίνητο που αγκομαχεί είναι πιο όμορφο από την «Νίκη της Σαμοθράκης» στο Μουσείο του Λούβρου. Ανάλογα με την περίπτωση οι «φουτουριστές», χρησιμοποιούν ένα είδος «πουαντιγισμού» και «κυβισμού», με φανταχτερά παλλόμενα χρώματα, δυναμικές ευθείες και καμπύλες, σπασμένα σχήματα και φόρμες, θετικό και αρνητικό χώρο, στην προσπάθειά τους να δημιουργήσουν στο κάθε έργο τους μια σύνθεση του χρόνου, του χώρου, της κίνησης, της μορφής και του χρώματος
22. Ποιες είναι οι σημαντικότερες τάσεις του Κυβιστικού κινήματος; Ποιος καλλιτέχνης θεωρείται πρόδρομός του; Πού βρίσκονται οι μορφοπλαστικές του αφετηρίες;
Ο «κυβισμός» κατάργησε την έως τότε κρατούσα μέθοδο αναπαράστασης του αντικειμένου με ψευδαισθητική τεχνική. Η φόρμα αποδίδεται με γεωμετρικούς όγκους και επίπεδα και τα μεταχειρίζεται γωνιώδης. Ο «κυβισμός» αναλύει, σχεδόν διαλύει τη φόρμα του όγκου των αντικειμένων, των προσώπων, όλων των θεμάτων γενικά, φτιάχνοντας μια νέα εικόνα νοητή παρά ορατά πραγματική, σε μικρά-μικρά επίπεδα που αλληλοσυμπλέκονται και που δημιουργούν μια ζωγραφική επιφάνεια που μοιάζει με χαρτί τσαλακωμένο πριν ξεδιπλωθεί.
Τα χρώματα είναι περιορισμένα, κυρίως καφετιά, μπεζ, γκρίζα και γενικά μουντά.
Πρόδρομος του κινήματος θεωρείται ο Πάμπλο Πικάσο.
23. Ποιες είναι οι βασικές διαφορές του Φοβισμού από τον Κυβισμό;
Οι Φοβιστές περιφρονούν την φόρμα της φύσης, ήθελαν να την καταλύσουν και αγαπούσαν τα βίαια και έντονα χρώματα.
Ο Κυβισμός δεν ήθελε να καταλύσει την παράσταση, ήθελε να την αναμορφώσει.
24. Ποια είναι η σχέση της αφρικανικής τέχνης και της τέχνης των νησιών του Ειρηνικού με τα σύγχρονα κινήματα;
Στις αρχές του 20ου αιώνα το πνευματικό και ιδεολογικό κλίμα ευνοούσε τον πριμιτιβισμό, την πίστη δηλαδή στη ζωτικότητα, την αυθεντικότητα και τον αυθορμητισμό που χαρακτηρίζει την τέχνη των πρωτόγονων λαών, ιδίως της Αφρικής και της Ωκεανίας (γλυπτά σε ξύλο, μάσκες).
Έτσι οι καλλιτέχνες ανακαλύπτοντας πως η θέση ότι πρέπει «να ζωγραφίζει κανείς ό,τι βλέπει» είναι αντιφατική ως προς το νόημα της, στράφηκαν προς τις πρωτόγονες τέχνες όπου ο καλλιτέχνης όταν έφτιαχνε π.χ. ένα πρόσωπο χρησιμοποιούσε απλές φόρμες αντί να αναπαράγει ένα πρόσωπο πραγματικό. Γι’ αυτό προσπάθησαν να δώσουν απάντηση στο ότι η τέχνη είναι έκφραση και όχι μίμηση της φύσης
Για τον Πικάσο και τον Μπρακ (Κυβισμός) η ανακάλυψη της Αφρικανικής τέχνης ήταν πηγή δημιουργικότητας. Ο Πικάσο επηρεάστηκε από τις αφρικανικές μάσκες τις οποίες ενσωμάτωσε στο έργο του («Δεσποινίδες της Avignon»).
Από την πρωτόγονη τέχνη επηρεάστηκε και ο Βαν-Γκογκ ενώ ο Γκωγκεν προέβαλε στην δουλειά του την τέχνη του λαού των νησιών του Ειρηνικού.
Επίσης από τα αφρικανικά γλυπτά επηρεάστηκαν και οι Φοβιστες. Αυτό που τους γοήτευε ήταν η δύναμη και η αμεσότητα της Αφρικανικής τέχνης. Ο Ματίς έχει δεχτεί επιδράσεις στο έργο του από χρωματικές συνθέσεις ανατολίτικων χαλιών και τοπίων της Β. Αφρικής.
Ακόμη επηρεάστηκαν οι Γερμανοί Εξπρεσιονιστές ζωγράφοι της «Γέφυρας» (Κιρχνερ) και κατόπιν του «Γαλάζιου Καβαλάρη» (Καντινσκυ)στο Μόναχο.
25. Ποιες καινοτομίες εισήγαγε η σχολή του Μπάου Χάους στην καλλιτεχνική αντίληψη του μοντερνισμού;
Η σχολή «Bauhaus» υπήρξε μια τεχνολογική σχολή που σημάδεψε έντονα την εξέλιξη και την πορεία των εφαρμοσμένων τεχνών και της αρχιτεκτονικής στον 20ο αιώνα σε όλες τις χώρες του κόσμου, αλλά κυρίως στην Ευρώπη και Αμερική.
Είχε ως σκοπό της τη σύγκλιση της τέχνης με τις βιομηχανικές απαιτήσεις της εποχής, έτσι ώστε η τέχνη να υπηρετεί τις πραγματικές ανάγκες για τη βιομηχανική και εμπορική ανάπτυξη της Γερμανίας.
Η σχολή αυτή προέβλεψε τη μεγάλη ανάγκη της νέας τεχνολογικής εποχής, που ήταν επιτακτική και πιεστική για τη δημιουργία designers (σχεδιαστών), ανθρώπων που να έχουν τις καλλιτεχνικές ευαισθησίες, ανησυχίες και ικανότητες, αλλά παράλληλα να έχουν και τις τεχνολογικές γνώσεις, για να θέτουν αυτές τους τις ικανότητες στην υπηρεσία και στις ανάγκες της βιομηχανικής αγοράς.
26. Αναφερθείτε στην ολλανδική ομάδα «Ντε Στιλ» (De Stijl) του Νεοπλαστικισμού, τις αρχές της και την επίδρασή της στην τέχνη του Μεσοπολέμου, συνοπτικά.
Ο Κυβισμός είχε δημιουργήσει παράλληλες αναζητήσεις στην Ιταλία, τη Ρωσία, την Ολλανδία. Στην Ολλανδία το 1917 εκδόθηκε το περιοδικό De Stijl (Το Στυλ) από τους Π. Μοντριάν (PietMondrian) και Τεο Βαν Ντέσμπουργκ (TheoVanDoesvurg) 1883-1931 το οποίο έδωσε το όνομα στην ομάδα, η τέχνη της οποίας άσκησε μακροχρόνια επιρροή στην αρχιτεκτονική και στο βιομηχανικό σχεδιασμό. Η τέχνη έπρεπε να βασίζεται στα καθαρά ορθογώνια σχήματα (κύβοι, ευθείες, κάθετες και οριζόντιες γραμμές και στο καθαρό χρώμα. Το 1920 ο Μοντριάν αφιέρωσε το φυλλάδιο “LeNeo-plasti-cisme” (ο Νεοπλαστικισμός) στο «μελλοντικό άνθρωπο» του οποίου οι πνευματικές αξίες θα εκφράζονταν καλύτερα με την τέχνη της απόλυτης καθαρότητας των καθαρών γεωμετρικών μορφών και χρω
27. Στα έργα ποιών κινημάτων τέχνης κυριαρχούν καμπύλες γραμμές; Να αναφέρετε έναν εκπρόσωπο από το κάθε ένα.
Η καμπύλη γραμμή χαρακτηρίζεται σαν η αντίθετη της ευθείας. Σε αυτήν ενεργούν ταυτόχρονα πολλές δυνάμεις που αλλάζουν την διεύθυνσή της. Δεν είχε ποτέ ορισμένη διεύθυνση γι ατό εκφράζει ταυτόχρονα κίνηση, ελευθερία και δυναμισμό. Είναι η γραμμή που συναντάτε συνέχεια στην φύση αλλά και στο ανθρώπινο σώμα. Εκφράζει την τρυφερότητα, το ανθρώπινο μέτρο και το συναίσθημα. Στην Τέχνη η παρουσία της καμπύλης είναι έντονη σε περιόδους κατά τις οποίες ο άνθρωπος υπήρξε συμφιλιωμένος με την φύση και τον εαυτό του σε περιόδους δηλαδή με φιλελεύθερο κοινωνικό σύστημα. Στην παιδική ζωγραφική σχεδόν πάντα επικρατεί η καμπύλη όμοια και στην τέχνη της αρχαίας Ελλάδας. Ο Μινωικός και ο Μυκηναϊκός πολιτισμός εκφράζονται απόλυτα από την καμπύλη. Πρώτη φορά συναντάμε την καμπύλη στα ταφικά κυκλαδίτικα ειδώλια περι το τέλος των γεωμετρικών χρόνων, Στη συνέχεια η καμπύλη χρησιμοποιήθηκε για να δώσει την αίσθηση της αρμονίας, της καθαρότητας, της κίνησης μέσα από τη γλυπτική αλλά και την ζωγραφική. Η εξπρεσιονιστική ομάδα «γαλάζιος καβαλάρης» χρησιμοποιεί επίσης την καμπύλη στα έργα του όπως στα έργα των Φραντς Μαρκ και Βασίλι Καντίνσκι.
28. Αναφερθείτε στον «πατέρα» της “Νέας Τυπογραφίας” Jan Tschichold και τους τυπογραφικούς κανόνες του, οι οποίοι βρίσκονται εν χρήσει ακόμη και σήμερα.
Μετά το δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ορισμένοι σχεδιαστές όπως ο MaxBill, ο EmilRuderJosef και ο Muller-Brockmannεπηρεάστηκαν από τις πρωτοποριακές ιδέες του JanTschicholdόπως παρουσίαζε στο βιβλίο του “DieneueTypographie” (TheNewTypography) και άρχισαν να αμφισβητούν τη σκοπιμότητα της συμβατικής διάταξης σελίδας όπως αυτή γινόταν στην εποχή τους. Έτσι επινόησαν ένα ευέλικτο σύστημα που ήταν σε θέση να βοηθήσει τους σχεδιαστές να επιτύχουν τη συνοχή στην οργάνωση της σελίδας. Το αποτέλεσμα ήταν η δημιουργία του σύγχρονου τυπογραφικού πλέγματος που συνδέθηκε με το InternationalTypographicStyle. Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1970 η διδασκαλία του τυπογραφικού πλέγματος ως μέρος της γραφιστικής και των αντίστοιχων προγραμμάτων σπουδών είχαν γίνει πρότυπο στην Ευρώπη. Βόρεια Αμερική και ένα μεγάλο μέρος της Λατινικής Αμερικής. Το γραφικό ύφος του πλέγματος δημιούργησε μία τάση που υιοθετήθηκε ακόμα και από τις εφαρμογές εταιρικής επικοινωνίας.
Στις αρχές του 1980 δημιουργήθηκε μία αντίδραση ενάντια στην ιδιαίτερα δογματική χρήση του πλέγματος καθώς και στη σύνδεση του με την εταιρική κουλτούρα. Αυτό οδήγησε ορισμένους σχεδιαστές να απορρίψουν τη χρήση του, για να υιοθετήσουν μια πιο ελεύθερη δομή.
Η εμφάνιση των υπολογιστών AppleMacintoshκαι η μετάβαση του ελέγχου της τυπογραφίας από τους τυπογράφους στους σχεδιαστές οδήγησε σε ένα νέο κύμα πειραματισμού που ένα μεγάλο μέρος του ήρθε σε αντίθεση με τις επιταγές των Tschcholdκαι Muller-Brockmann. Το τυπογραφικό πλέγμα εξακολουθεί να διδάσκεται και σήμερα αλλά περισσότερο ως ένα χρήσιμο εργαλείο για ορισμένα έργα αλλά όχι ως επιταγή ή αφετηρία για το σύνολο του σχεδιασμού της σελίδας.
29. Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της Ποπ Αρτ;
Η «Ποπ αρτ» αν και παίρνει το όνομά της από τη λέξη «popular», δεν είναι λαϊκή τέχνη. Ονομάζεται όμως έτσι γιατί χρησιμοποιεί στοιχεία από τα καθημερινό καταναλωτικό και βιομηχανικό περιβάλλον, τα τυποποιημένα αγαθά, και έχει ως ήρωες και θέματά της μεγάλα λαοφιλή αστέρια του τραγουδιού και του κινηματογράφου, όπως η Μέριλιν Μονρόε κ.α.
Τα θέματα είναι δοσμένα με έναν ιδιάζουσα τρόπο που συχνά αντιγράφει ή και μιμείται τον τρόπο σχεδίου ή την τεχνική των comic στις αφίσες, στις ετικέτες και στις φωτογραφίες. Ακόμη χρησιμοποιούνται αυτούσια τα πιο πάνω σε έργα σύμφωνα με την τεχνική του κολλάζ και των μικτών υλικών. Βασικός εκπρόσωπος της είναι ο Αντυ Γουόρχωλ.
30. Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της Οπ Αρτ και της Κινητικής Τέχνης (Kinetic Art);
Στη δεκαετία του 60 μία γενιά καλλιτεχνών στράφηκε σε μια ζωγραφική που έχει τις ρίζες της στο Μπαουχάουζ . Πρόκειται για την Οπτική Τέχνη (OpticalArt) που εξερεύνησε με τη σειρά της το πρόβλημα της οπτικής πρόσληψης. Η οπτική ζωγραφική στηρίχτηκε στην ψευδαίσθηση και τα οπτικά της εφέ της δημιουργούν στο θεατή την εντύπωση της κίνησης. Σύμφωνα με την τάση που είχε Ποπ Άρτ, της ευρείας δηλαδή διάδοσής της από τα μέσα επικοινωνίας, η Οπ Άρτ πρωτοπαρουσιάστηκε στο περιδικό Timeτης Νέας Υόρκης τον Οκτώβριο του 1964 και ένα χρόνο αργότερα είχε γίνει μόδα στα ασπρόμαυρα ρούχα στα διακοσμητικά αντικείμενα.
Τα έργα της Οπ Άρτ δημιουργούν την ψευδαίσθηση της κίνησης. Η κινητική Τέχνη (KineticArt) όμως αναπαράστησε την ίδια την κίνηση. Από τα έργα της Κινητικής Τέχνης υπάρχουν εκείνα που κινούνται χωρίς μηχανική δύναμη, τυχαία, από την ώθηση με το χέρι ή από την πνοή του αέρα όπως είναι τα έργα του Καλντέρ και υπάρχουν και εκείνα που κινούνται μηχανικά που χρησιμοποιούν την ηλεκτρομαγνητική ενέργεια, το νερό ή το φως. Προφανώς πρόκειται περί μηχανών περίπλοκων ή απλών στο πλαίσιο της ανάγκης της τέχνης να ενσωματώσει την κίνηση όχι ζωγραφισμένη αλλά ως φυσικό στοιχείο κάτι που είχε αρχίσει ήδη από τις αρχές του αιώνα με τα έργα των κονστρουκτιβιστών.
Οι Έλληνες Τάκις και Χρύσα είναι μερικοί από τους καλλιτέχνες που καθένας με τον τρόπο του, δούλεψαν στο τρίπτυχο χώρος-φως-κίνηση με μια γλυπτική έξω από κάθε σύμβαση, υιοθετώντας νέους όρους για να προσδιοριστεί το έργο τους. Κοινή χαρακτηριστική τάση των καλλιτεχνικών που δημιούργησαν γλυπτά της κίνησης και του φωτός ήταν να συγχωνευθεί η τέχνη με τη σύγχρονη επιστήμη.
31. Τι εννοούμε με τον όρο "Τέχνη των δρόμων", ποιός είναι ο σκοπός της στην μεταπολεμική Ευρώπη και ποιες είναι οι αφετηρίες της;
Η Street Art δηλαδή «Η τέχνη των δρόμων» αναπτύσσεται σε δημόσιους χώρους και περιλαμβάνει μία ποικιλία μορφών και τεχνικών, Τα Wheatpasting, stickerbombing, stencilgraffiti, posterartοι υπαίθριες προβολές και εγκαταστάσεις, η χρήση μικτών τεχνικών, η παραποίηση οδικών σημάτων κ.ά. περιλαμβάνονται σε αυτό που ονομάζουμε με μία λέξη streetart. Το Graffitiείναι σίγουρα ο μεγάλος εκπρόσωπος της StreetArt.
Η λέξη Graffitiεμφανίστηκε ως όρος στα μέσα του 19ου αιώνα και προέρχεται από την ιταλική λέξη “graffiato” (γρατζουνισμένος). Χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από αρχαιολόγους κατά την ανακάλυψη των επιγραφών και φιγούρων στα ερείπια και τις κατακόμβες της Ρώμης και της Πομπιίας προσπαθώντας έτσι να ξεχωρίσει το φαινόμενο αυτό από τα υπόλοιπα είδη Τέχνης.
Το Graffitiσυνδέεται σε αρκετές περιπτώσεις με τις κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες της περιόδου. Ένα καλό παράδειγμα θα μπορούσε να είναι αυτό της δεκαετίας του 60 κατά την διάρκεια της «Επανάστασης» των μαθητών στην Αμερική όπου οι τοίχοι των σχολείων της χώρας γέμισαν με ποίηση και πολιτικά μηνύματα. Την δεκαετία του 1970 πλέον το graffitiείχε αποκτήσει νέες τεχνικές και είχε κατακλύσει το μετρό της Νέας Υόρκης.
32. Ποια είναι η διεύθυνση που εκφράζουν τα τρία βασικά σχήματα σε μια σύνθεση και τι εκφράζουν οι διευθύνσεις: οριζόντια, κάθετη, διαγώνια, περιστροφική;
Τετράγωνο: αποτελείται από οριζόντιες και κάθετες γραμμές που εκφράζουν σταθερότητα και ηρεμία. Το Τετράγωνο που τοποθετείται επάνω στη μια πλευρά του, παράλληλα με τους άξονες της επιφάνειας εργασίας, είναι σταθερό ισορροπημένο και ακίνητο. Το τετράγωνο που τοποθετείται με κλίση 45 μοιρών ως προς τους άξονες βρίσκεται σε ασταθή ισορροπία. Το τετράγωνο σε τυχαία θέση εκφράζει αστάθεια και κινητικότητα.
Τρίγωνο: Αποτελείται από 3 ευθείες ( 2 Διαγώνιες και 1 Οριζόντια ).
Το Τρίγωνο που τοποθετείται επί της έδρας του παρουσιάζει ευστάθεια και ισορροπία. Η Διεύθυνση που δείχνει είναι αυτή της γωνίας που σχηματίζουν οι δύο διαγώνιες και αν κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση θα κινηθεί. Εάν τοποθετηθεί επί της κορυφής εκφράζει αστάθεια και ένταση.
Κύκλος: Δεν έχει έδραση και αυτό τον κάνει να κυλάει προς κάθε κατεύθυνση.
Η Οριζόντια και Κάθετη Διεύθυνση εκφράζει Σταθερότητα και Ηρεμία.
Η Διαγώνια Διεύθυνση είναι δυναμική. Εκφράζει Αστάθεια, Σύγκρουση, Ένταση, Ανάταση ή Πτώση.
Η Περιστροφική Κίνηση ενός σχήματος γύρω από ένα σημείο ή Άξονα δημιουργεί Όγκο. Η Περιστροφική εκφράζει τον Χώρο.
33. Ποια είναι τα συμπληρωματικά χρώματα στη ζωγραφική και πώς παράγονται;
Τα συμπληρωματικά χρώματα στη ζωγραφική, που προκύπτουν από την ανάμιξη των τριών βασικών, είναι τρία:
α. Το μοβ που προκύπτει από την ανάμιξη του μπλε και κόκκινου και είναι συμπληρωματικό του κίτρινου.
β. Το πράσινο που προκύπτει από την ανάμιξη του μπλε και κίτρινου και είναι συμπληρωματικό του κόκκινου.
γ. Το πορτοκαλί που προκύπτει από την ανάμιξη του κόκκινου και κίτρινου και είναι συμπληρωματικό του μπλε.
Τα συμπληρωματικά είναι αντίθετα με τα βασικά και δεν έχουν τίποτα κοινό. Δεν επηρεάζονται καθόλου μεταξύ τους, αλλά βοηθούν να αναδειχθεί η λάμψη τους, να φανούν καθαρότερα και δυνατότερα.
34. Ποια είναι τα υλικά που χρησιμοποιούμε στο ελεύθερο σχέδιο;
Το πρώτο και πιο απαραίτητο υλικό για τη σχεδίαση είναι το χαρτί. Επίσης το μολύβι με διάφορες διαβαθμίσεις σκληρότητας και μαλακότητας. Μπορεί να είναι ξύλινο ή μηχανικό. Ένα κοπίδι ή ξύστρα καμπάνα αναλόγως τον τύπο του μολυβιού. Απαραίτητο υλικό είναι επίσης και η λευκή ή διάφανη γομολάστιχα ή και σε μορφή πλαστελίνης η γνωστή «ψίχα» ή «ψωμάκι». Τυπικώς απαραίτητο σύνεργο θεωρείται και η ξύλινη πινακίδα για τη στερέωση του χαρτιού.
Πιο σπάνια χρησιμοποιείται και η σινική μελάνη.
35. Τι χρησιμεύει η «βελόνα» στο ελεύθερο σχέδιο;
Η βελόνα είναι ένα εργαλείο του ελεύθερου σχεδίου που χρησιμοποιείται για τη σωστή μέτρηση μεγεθών και αναλογιών ώστε να αποφευχθούν τυχόν παραμορφώσεις σε σχέση με το πραγματικό θέμα. Πρέπει να τονιστεί ιδιαίτερα ότι η βελόνα δεν χρησιμοποιείται μονάχα για τα περιγράμματα και την εύρεση των μεγεθών και αναλογιών, αλλά και για κάθε στοιχείο της σύνθεσης, από την αρχή ως την ολοκλήρωση της μελέτης.
36. Τι είναι τόνος και τι απόχρωση στο ελεύθερο σχέδιο με χρήση χρώματος; Ποιά μέσα χρησιμοποιούμε για να αλλάξουμε τον τόνο και την απόχρωση;
Απόχρωση είναι ο χρωματικός χαρακτήρας του χρώματος σε σχέση με τα άλλα χρώματα. Για παράδειγμα το κόκκινο δεν είναι ένα, υπάρχει κόκκινο με απόχρωση πορτοκαλί, μωβ ή και καφετιά.
Τόνος είναι η ιδιότητα του χρώματος που εκφράζει τη σχέση του με το φως. Μας δείχνει δηλαδή πόσο φωτίζεται ή όχι ένα χρώμα, δηλ. πόσο ανοιχτό ή σκούρο είναι.
Ένταση ονομάζουμε την καθαρότητα και διαύγεια που διαθέτει ένα χρώμα. Για παράδειγμα, καθαρά, γεμάτα ένταση είναι τα βασικά χρώματα άλλα και τα δυνατά και καθαρά χρώματα της φύσης.
37. Τι είναι τονική σκάλα ενός χρώματος;
Τονική σκάλα ενός χρώματος είναι η διαβάθμιση αυτού του χρώματος σε ίση αναλογία από το 100% της πυκνότητάς του, μέχρι τη μηδενική.
38. Με ποιό τρόπο απεικονίζουμε το βάθος χρωματικά στο ελεύθερο σχέδιο με χρήση χρώματος;
Η οπτική αντίληψη του περιβάλλοντος χώρου κάνει χρήση της στερεοσκοπικής όρασης μέσω του κυρτού ανθρώπινου φακού ο οποίος απεικονίζει το μέγεθος του ειδώλου ανάλογα της απόστασης του από τον παρατηρητή. Έτσι όταν ο σχεδιαστής μειώνει το μέγεθος ενός αντικειμένου σε σχέση με ένα άλλο στην επίπεδη επιφάνεια εργασίας δημιουργεί την ψευδαίσθηση του βάθους όπως την αντιλαμβανόμαστε στην τρισδιάστατη πραγματικότητα. Η αυξομείωση του μεγέθους έχει και πολιτισμικές παραμέτρους όπου το μέγεθος σχετίζεται με την ιεράρχηση των σημαντικών ή μη στοιχείων της σύνθεσης. Ένα άλλο συστατικό στοιχείο που περιέχει πληροφορίες για τον τρισδιάστατο κόσμο είναι η απόκρυψη του φωτός από ένα τμήμα κάποιου αντικειμένου λόγω της παρεμβολής ενός άλλου εγγύτερα πριν φτάσει στον παρατηρητή. Η επικάλυψη λοιπόν δύο ή περισσότερων αντικειμένων οδηγεί σε μία απλή επιτυχημένη προσημείωση του τρισδιάστατου χώρου. Η γίηνη ατμόσφαιρα και το νερό υπάρχουν σε γαλανά μπλε χρώματα και η απεικόνιση κάποιου αντικειμένου σε μεγάλη απόσταση φαίνεται αχνότερη και στο γαλάζιο μέρος ενός φάσματος έτσι ώστε τέτοια αντικείμενα μεταφράζονται από τον εγκέφαλό μας πως βρίσκονται μακρύτερα του παρατηρητή απ ότι κάποιο άλλο με εντονότερες και περισσότερες ερυθρές αποχρώσεις.
39. Υπάρχουν 2 βασικά είδη σχεδίου. α) ποιά είναι αυτά; β) πού χρειάζεται το καθένα; και γ) ποιά μέσα χρησιμοποιούμε;
Σχέδιο ονομάζεται η απεικόνιση ενός πράγματος ή μίας κατασκευής με γραφική ύλη σε χαρτί. Με την εμφάνιση των υπολογιστών και των γραφικών δυνατοτήτων τους η έννοια έχει επεκταθεί ώστε να περιλαμβάνει και ηλεκτρονικές μορφές οι οποίες αν εκτυπωθούν αποδίδουν ένα σχέδιο. Το σχέδιο μπορεί να είναι απλό και καθημερινό ή να χρησιμοποιείται σε επιστήμες μηχανικών και στις καλές τέχνες. Ανάλογα με τη φύση του το σχέδιο υπακούει κατάλληλους κανόνες ώστε οτιδήποτε να σχεδιάζεται να αντιστοιχεί σε συγκεκριμένη λεπτομέρεια.
Τα είδη του σχεδίου ως προς τα όργανα σχεδίασης είναι
Ελεύθερο Σχέδιο: αποτελεί σχέδιο που γίνεται με ελεύθερο χέρι αποτυπώνοντας πραγματικά αντικείμενα ή αλλιώς όπως ονομάζεται την νεκρή φύση σε μία κόλλα χαρτί υπό σωστές αναλογικές διαστάσεις και κλίμακα χωρίς πληθώρα οργάνων παρά μόνο με τη χρήση βελόνας κατάλληλων μολυβιών και ειδικής γόμας κάρβουνου εμφανίζεται συνήθως στις καλές τέχνες.
Γραμμικό Σχέδιο: σχέδιο για τη δημιουργία του οποίου χρησιμοποιούνται όργανα όπως χάρακας, ο διαβήτης και τα πενάκια. Το γραμμικό σχέδιο χρειάζεται για την απεικόνιση τεχνικών κατασκευών όπως κτίρια, μηχανές, τεχνικές μελέτες κ.α.
40. Σε τι χρησιμεύουν στο σκίτσο τα διάφορα πάχη της γραμμής;
Τα διάφορα πάχη της γραμμής σε ένα σκίτσο χρησιμεύουν ώστε να δώσουν έμφαση στα περιγράμματα, στους χαρακτήρες ή στα σημεία ενδιαφέροντος. Σε άλλες περιπτώσεις χρησιμεύουν στις γραμμοσκιάσεις ή στην πιο ρεαλιστική απόδοση του σκίτσου.
41. Να αναφέρετε, όσον αφορά το χρώμα, 3 τρόπους με τους οποίους μπορούμε να αποδώσουμε το βάθος
Στην οπτική αντίληψη του περιβάλλοντος χώρου κάνει χρήση της στερεοσκοπικής όρασης μέσω του κυρτού ανθρώπινου φακού ο οποίος απεικονίζει το μέγεθοςτου ειδώλου ανάλογα της απόστασης από τον παρατηρητή. Έτσι όταν ο σχεδιαστής μειώνει το μέγεθος ενός αντικειμένου σε σχέση με ένα άλλο στην επίπεδη επιφάνεια εργασίας δημιουργεί την ψευδαίσθηση του βάθους όπως το αντιλαμβανόμαστε στην τρισδιάστατη πραγματικότητα. Η αυξομείωση του μεγέθους έχει και πολιτιστικές παραμέτρους όπου το μέγεθος σχετίζεται με την ιεράρχηση των σημαντικών ή μη στοιχείων της σύνθεσης.
Ένα άλλο συστατικό στοιχείο που περιέχει πληροφορίες για τον τρισδιάστατο κόσμο είναι η απόκρυψη του φωτός από ένα τμήμα κάποιου αντικειμένου λόγω της παρεμβολής ενός άλλου εγγύτερα πριν φτάσει στον παρατηρητή. Η επικάλυψη λοιπόν δύο ή περισσότερων αντικειμένων οδηγεί σε μία απλή αλλά επιτυχημένη προσομοίωση του τρισδιάστατου χώρου. Τέλος υπάρχει και η χρωματική διάσταση περιγραφή του χώρου. Η γήινη ατμόσφαιρα και το νερό υπάρχουν σε γαλανά μπλε χρώματα και η απεικόνιση κάποιου αντικειμένου σε μεγάλη απόσταση φαίνεται αχνότερη και στο γαλάζιο μέρος του φάσματος έτσι ώστε τέτοια αντικείμενα μεταφράζονται από τον εγκέφαλό μας πως βρίσκονται μακρύτερα του παρατηρητή απ ότι κάποιο άλλο με εντονότερες και περισσότερο ερυθρές αποχρώσεις.
42. Τι ονομάζουμε ματιέρα;
Ματιέρα στην εικαστική γλώσσα ονομάζουμε κάθε παιχνίδι με τα χρώματα, τα διάφορα υλικά, τις διάφορες τεχνικές κλπ., που έχει σαν στόχο τη δημιουργία ενός απρόσμενου αισθητικού αποτελέσματος. Είναι μια αυθόρμητη και χωρίς συγκεκριμένο σκοπό εικαστική απόπειρα, που οδηγείται από μια ενστικτώδη χειρονομία.
43. Ποια είναι τα βασικά χρώματα στη ζωγραφική και γιατί τα ονομάζουμε βασικά;
Το κόκκινο, το μπλε και το κίτρινο. Δεν προέρχονται από την ανάμειξη άλλων χρωμάτων ενώ με αυτά μπορούμε να φτιάξουμε τα υπόλοιπα. Οι άνθρωποι χρησιμοποιούν τα χρώματα για να τραβήξουν την προσοχή όπως για παράδειγμα τα ρούχα, τα φανάρια της κυκλοφορίας, τις διαφημίσεις κλπ.
44. Ποια είναι τα θερμά χρώματα στη ζωγραφική; Πώς προσλαμβάνονται από το θεατή;
Θερμά χρώματα ονομάζουμε στη ζωγραφική το κόκκινο και το κίτρινο και τις αποχρώσεις αυτών. Τα θερμά χρώματα, όπως και το λευκό, μοιάζουν να διαστέλλονται, να απλώνουν και να καταλαμβάνουν μεγαλύτερη επιφάνεια.
45. Ποια είναι τα ψυχρά χρώματα στη ζωγραφική; Πώς προσλαμβάνονται από το θεατή;
Ψυχρά ονομάζουμε το μπλε και τα κυριαρχούμενα από το μπλε χρώματα. Τα ψυχρά χρώματα, όπως επίσης και το μαύρο, μοιάζουν να συστέλλονται, δείχνουν δηλ. να καταλαμβάνουν μικρότερη επιφάνεια από αυτήν που πραγματικά έχουν.
46. Ποιοι είναι οι στόχοι του ελεύθερου σχεδίου; (Να γράψετε τουλάχιστον τρεις).
Στόχοι του ελεύθερου σχεδίου είναι:
α. Η ανάπτυξη της παρατηρητικότητας για αντικείμενα του περιβάλλοντός μας.
β. Η διεύρυνση της φαντασίας μας.
γ. Η εξάσκηση του χεριού, ώστε ο ασχολούμενος με το ελεύθερο σχέδιο να καταστεί ικανός να μεταφέρει μεμονωμένα αντικείμενα στο χαρτί.
δ. Η ικανότητα της σύνθεσης των αντικειμένων
ε. Η καλλιέργεια των προτερημάτων του ατόμου, που θα το οδηγήσουν μέσα από την εξάσκηση του ελεύθερου σχεδίου, στην τεχνοτροπία που του αρμόζει.
στ. Η απόκτηση εμπιστοσύνης του ατόμου, ώστε να μπορούν να εκφράζονται και να δημιουργούν και μέσα από γραμμές, σχήματα κλπ.
47. Ποιά είναι τα δομικά στοιχεία ενός εικαστικού έργου;
Τα δομικά στοιχεία ενός εικαστικού έργου είναι τα:
Τοποθέτηση, μέγεθος, αναλογίες, όγκος, χώρος, μοτίβο, ρυθμός, ένταση, επανάληψη, κίνηση, χρόνος, σημείο φυγής, αρχές προοπτικής σχεδίασης.
48. Τι καθορίζει τη φωτεινότητα μιας φόρμας στο ελεύθερο σχέδιο;
Τη φωτεινότητα μιας φόρμας την καθορίζει η φωτοσκίαση δηλ. οι τόνοι. Κάθε φόρμα ή αντικείμενο γίνεται ευδιάκριτο όταν φωτίζεται, τεχνητά ή φυσικά.
Οι επιφάνειες που δέχονται φως γίνονται φωτεινές, ενώ οι άλλες σκιερές δηλ. σκούρες, ανάλογα διαβαθμιζόμενες. Έτσι έχουμε φωτεινές επιφάνειες οι οποίες αποδίδονται με πάρα πολύ απαλούς τόνους, λιγότερο φωτεινές που αποδίδονται με σχετικά απαλούς τόνους, σκιερές με σκούρο τόνο και πολύ σκιερές που αποδίδονται με ανάλογο πολύ σκούρο τόνο.
Δηλαδή, η σωστή επιλογή των διαβαθμίσεων των τόνων από λευκό σε μαύρο, ανάλογα με το αντικείμενο και την υφή του, το φωτισμό που δέχεται και το βαθμό παρατήρησης είναι καθοριστικά για τη σωστή απόδοση της φωτεινότητας.
49. Αναφέρετε μερικές από τις κυριότερες τεχνικές ζωγραφικής (όχι ελευθέρου σχεδίου) και αναφερθείτε ιδιαιτέρως στο παστέλ.
Μερικές από τις τεχνικές της ζωγραφικής είναι το παστέλ, το λάδι (λαδομπογιά), η ακουαρέλα (νερομπογιές), ακρυλικά, τέμπερες, αυγοτέμπερες, ξυλομπογιά, κάρβουνο, ματιέρα και κολλάζ.
Το παστέλ είναι τεχνική, στην οποία χρησιμοποιούνται χρώματα φτιαγμένα από ανθρακασβέστιο σε διάφορους χρωματισμούς, ανακατεμένα με κάποιο συνδετικό υλικό (κόλλα, κερί, αραβικό κόμμι κ.λπ.).
50. Αναφέρατε τρόπους απόδοσης στο σχέδιο, χωρίς τη χρήση χρωμάτων
Εάν θελήσουμε να αποδώσουμε σχεδιαστικά μία έγχρωμη σύνθεση χωρίς την χρήση χρώματος θα πρέπει να ακολουθήσουμε τις παρακάτω τεχνικές:
- Οι τόνοι του γκρι στο σχέδιό μας θα πρέπει να ακολουθούν την ένταση και την φωτεινότητα των χρωμάτων των αντικειμένων.
- Θα πρέπει να αποδώσουμε και να μετρήσουμε σωστά τις φόρμες των τόνων (με την βελόνα) και τις τονικές διαβαθμίσεις της σύνθεσής μας.
- Θα πρέπει να δώσουμε έμφαση στην σωστή σχεδίαση και απόδοση του υλικού που σχεδιάζουμε (πχ αν είναι ξύλο, μέταλλο, μάρμαρο, γυαλί κλπ)
51. Τι προσέχουμε όταν μετατρέπουμε μια τονική φωτογραφία σε σχέδιο γραμμικής μορφής;
Προσέχουμε:
Να ακολουθήσουμε με ακρίβεια τα όρια της φόρμας (δηλαδή τα σχήματα των τόνων της εικόνας που θέλουμε να μετατρέψουμε)
- Να υπολογίσουμε σωστά τα μεγέθη στην μεταφορά
- Να ξεκινάμε πάντα την διαγράμμιση της φόρμας με τον πιο ανοιχτό γκρι τόνι του σχεδίου μας. Κατόπιν προσθέτουμε την διαγράμμιση του αμέσως επόμενου τόνου του γκρι και συνεχίζουμε με τον ίδιο τρόπο με κάθε επόμενο τόνο, μέχρι να φτάσουμε στον απόλυτο μαύρο τόνο του σχεδίου μας
- Κάθε διαγράμμιση των τόνων θα πρέπει να έχει και διαφορετική φορά.
- Μπορούμε να αποφασίσουμε από την αρχη της μεταφοράς της φωτογραφίας σε γραμμικό σχέδιο τόσους τόνους των ενδιάμεσων γκρι θα χρησιμοποιήσουμε. Δηλαδή βρίσκουμε τις πιο λευκές και πιο μαύρες φόρμες του σχεδίου μας και ανάμεσά τους προσθέτουμε όσες διαβαθμίσεις του γκρι θέλουμε ή χρειαζόμαστες.
52. Παρουσιάστε με 2 τρόπους: πως μπορούμε να προβάλουμε, με τη χρήση μόνο του χρώματος, ένα αντικείμενο πιο μπροστά από ένα άλλο.
Η οπτική αντίληψη του περιβάλλοντος χώρου κάνει χρήση της στερεοσκοπικής όρασης μέσω του κυρτού ανθρώπινου φακού ο οποίος απεικονίζει το μέγεθος του ειδώλου ανάλογα της απόστασής του από τον παρατηρητή. Έτσι όταν ο σχεδιαστής μειώνει το μέγεθος ενός αντικειμένου σε σχέση με ένα άλλο στην επίπεδη επιφάνεια εργασίας δημιουργεί την ψευδαίσθηση του βάθους όπως το αντιλαμβανόμαστε στην τρισδιάστατη πραγματικότητα. Η αυξομείωση του μεγέθους έχει και πολιτισμικές παραμέτρους όπου το μέγεθος σχετίζεται με την ιεράρχηση των σημαντικών ή μη στοιχείων της σύνθεσης. Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο που περιέχει πληροφορίες για τον τρισδιάστατο κόσμο είναι η απόκρυψη του φωτός από ένα τμήμα κάποιου αντικειμένου λόγω της παρεμβολής ενός άλλου εγγύτερα πριν φτάσει στον παρατηρητή. Η επικάλυψη λοιπόν δύο ή περισσότερων αντικειμένων οδηγεί σε μία απλή αλλά επιτυχημένη προσομοίωση του χώρου.
Τέλος υπάρχει και η χρωματική διάσταση-περιγραφή του χώρου. Η γήινη ατμόσφαιρα και το νερό υπάρχουν σε γαλανά μπλε χρώματα και η απεικόνιση κάποιου αντικειμένου σε μεγάλη απόσταση φαίνεται αχνότερη και στο γαλάζιο μέρος του φάσματος έτσι ώστε τέτοια αντικείμενα μεταφράζονται από τον εγκέφαλό μας πως βρίσκονται μακρύτερα του παρατηρητή απ΄ ότι κάποιο άλλο με εντονότερες και περισσότερο ερυθρές αποχρώσεις..
53. Πώς μπορούμε να αποδόσουμε την εντύπωση σχεδιαστικά ότι ένα αντικείμενο είναι: α) ελαφρύ, β) βαρύ και γ) κινείται στο χώρο;
- Όταν ένα αντικείμενο είναι ελαφρύ συνήθως δεν έχει πολλές τονικές εντάσεις και κοντράστ μεταξύ φωτός και σκιάς (δηλ. έντονα μαύρα και λευκά). Μπορεί επίσης να έχει διαφάνεια ή να υπερτερεί στο σχέδιο ή γραμμή και όχι ο τόνος
- Βαρύ είναι συνήθως ένα αντικείμενο το οποίο είναι σχεδιασμένο με έντονο κοντράστ μεταξύ φωτός και σκιάς, έχει τονικές εντάσεις μαύρου-λευκού και πλούσιους τόνους. Είναι συμπαγές στη σχεδίασή του.
- Όταν ένα αντικείμενο κινείται στον χώρο, συνήθως τα όρια της φόρμας του αντικειμένου είναι ασαφή ή θα μπορούσαμε να πούμε θολά. Επίσης πολλές φορές η χειρονομία της σχεδίασης ακολουθεί την φορά της κίνησης του αντικειμένου.
54. Επιλέξτε δύο χρώματα της αρεσκείας σας και γράψτε τι συμβολίζουν, αναλύστε τα συναισθήματα που δημιουργούν.
Ο συμβολισμός των χρωμάτων είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τις εμπειρίες που ο πρωτόγονος ακόμη άνθρωπος απέκτησε όταν ήρθε αντιμέτωπος με τα καθημερινά βιώματα, τη φύση και τα φυσικά φαινόμενα, με συναισθήματα και ψυχολογικές καταστάσεις. Επίσης η κοινωνική οργάνωση, η παράδοση, τα ήθη και έθιμα και η θρησκεία συνδέθηκαν άμεσα και επηρέασαν το συμβολισμό των χρωμάτων. Έτσι:
Το άσπρο είναι το σύμβολο της καθαρότητας, της λάμψης, της ειλικρίνειας και αθωότητας.
Το κόκκινο είναι το χρώμα της έντασης και της συγκίνησης. Είναι το χρώμα της αγάπης, της ενότητας, της πράξης, της επανάστασης, του θυμού και της βίας. Εκφράζει ακόμη τη ζεστασιά, την ωριμότητα και το πάθος.
Το κίτρινο είναι θερμό. Συμβολίζει ωριμότητα, δημιουργία, πλούτο, χαρά και δόξα. Το χλωμό κίτρινο εντούτοις με απόχρωση πρασινωπή, μοιάζει άγουρο, ξινό και εκφράζει δειλία, εμπάθεια και μίσος. Για τη λευκή φυλή και μόνο το κίτρινο δέρμα εκφράζει την αρρώστια, κακομοιριά, έλλειψη ζωής, δυστυχία.
Το μπλε είναι το χρώμα του άπειρου. Μοιάζει ελαφρύ, ήρεμο και ονειρικό. Είναι κρύο και καθαρό. Εκφράζει την καθαρή σκέψη, τη λογική συμπεριφορά, την καθαρότητα, την ηρεμία και τη γλυκύτητα.
55. Ποιες είναι διαδικασίες, από την αρχή μέχρι το τέλος, κατασκευής ενός κινούμενου σχεδίου;
Προ παραγωγή
Σύλληψη ιδέας
Ανάπτυξη Σεναρίου
Σχεδιασμός Βασικών Χαρακτήρων
Σχεδιασμός Χώρων
Ένθεση και κίνηση
Ειδικά εφέ
Μοντάζ
Ηχητική επένδυση
Επένδυση διαλόγων
Παραγωγή Μετα παραγωγή
56. Τι προκύπτει: α) από την ανάμειξη ενός ζεύγους συμπληρωματικών χρωμάτων, β) όταν τοποθετούνται το ένα δίπλα στο άλλο, γ) σε απόσταση μεταξύ τους και δ) όταν είναι σε απόσταση αλλά παρεμβάλουν ενδιάμεσα χρώματα ανάμεσά τους;
Α) από την ανάμειξη ενός ζεύγους συμπληρωματικών χρωμάτων:
Ψηφιακό
Τότε από τη μίξη δύο πρωτευόντων συμπληρωματικών χρωμάτων (primarycomplimentarycolors) προκύπτει πάντα κάποιος τόνος του γκρι, ενώ αν τα χρώματα αυτά είναι συμπληρωματικά και ως προς τη φωτεινότητα τότε μας βγαίνει ο μέσος τόνος του γκρι.
Αναλογικό
Από τη μίξη των συμπληρωματικών χρωμάτων δημιουργούνται σκούρες αποχρώσεις του καφέ.
Β) όταν τοποθετούνται το ένα δίπλα στο άλλο:
Η τοποθέτηση των συμπληρωματικών χρωμάτων σε απόσταση δημιουργεί έντονες αντιθέσεις.
Γ) σε απόσταση μεταξύ τους :
Η τοποθέτηση των συμπληρωματικών χρωμάτων σε απόσταση δημιουργεί πόλους (κέντρα ενδιαφέροντος) στην εικόνα που ανάλογα με την απόσταση τα ενδιάμεσα χρώματα αλλά και τη θέση τους στη σύνθεση μπορεί να έχουν διαφορετικά αποτελέσματα.
Δ) όταν είναι σε απόσταση αλλά παρεμβάλουν ενδιάμεσα χρώματα ανάμεσά τους:
Η τοποθέτηση των συμπληρωματικών χρωμάτων σε απόσταση μεταξύ τους με την παρεμβολή ενδιάμεσων χρωμάτων δημιουργεί συνθέσεις με μικρότερες αντιθέσεις αλλά ίσως και με μεγαλύτερη αρμονία
57. Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της εκτυπωτικής πλάκας Οffset, ποιά της Φλεξογραφίας και ποιά της Βαθυτυπίας;
H εκτυπωτική επιφάνεια της offset είναι επίπεδη. Σ αυτήν τα μέρη που τυπώνονται έχουν την ιδιότητα να είναι λιπόφιλα (μελανόφιλα) και υδρόφοβα ενώ τα μέρη που δεν τυπώνονται υδρόφιλα και υδρόφοβα. Στο σύστημα εκτύπωσης υπάρχουν τρεις κύλινδροι. Στο πρώτο εφαρμόζεται η επιφάνεια της offset που καθώς περιστρέφεται μελανώνεται και υγραίνεται συγχρόνως. Δίπλα σε αυτόν έρχεται σε επαφή ένας άλλος κύλινδρος με επένδυση καουτσούκ και μεταφέρεται το ίχνος της εκτύπωσης από αυτόν της offset. Στη συνέχεια ένας άλλος κύλινδρος μεταλλικός πιέζει τον καουτσουκένιο και συγχρόνως περνάει μέσα από αυτούς τους δύο το χαρτί που πρόκειται να τυπωθεί.
Ονομάζουμε φλεξογραφία κάθε σύστημα εκτύπωσης που χρησιμοποιεί εξώγλυφες εύκαμπτες, εκτυπωτικές επιφάνειες.
Στο χαρακτηριστικό της ελαστικότητας των εκτυπωτικών επιφανειών μας παραπέμπει και η ετυμολογική ανάλυση της λέξης φλεξογραφία. Προέρχεται από τις αγγλικές λέξεις Flexible ή Flex που σημαίνουν αντίστοιχα εύκαμπτος και κάμπτω, ή από τη λατινική Flexus, που σημαίνει κυρτός ή καμπυλωμένος.
Ο τρόπος κατασκευής της εκτυπωτικής πλάκας έχει αρκετά κοινά στοιχεία με τον τρόπο που παράγονται οι πλάκες της τυπογραφίας, με τη διαφορά ότι, επειδή είναι εύκαμπτη, μπορεί να τοποθετηθεί στη περιφέρεια ενός κυλίνδρου.
Η Βαθυτυπία (γκραβούρα, ιντάλιο) είναι μία μέθοδος εκτύπωσης, που χρησιμοποιεί ως εκτυπωτική πλάκα ένα χάλκινο κύλινδρο εσώγλυφα χαραγμένο. Κατά τη διαδικασία της εκτύπωσης ο κύλινδρος βαπτίζεται σε δοχείο μελάνης και, καθώς περιστρέφεται, σκουπίζεται από μία σπάτουλα. Η σπάτουλα αφαιρεί τη μελάνη από τις περιοχές που δεν τυπώνονται. Συγχρόνως ο κύλινδρος πιέζεται από έναν κύλινδρο πίεσης. Το εκτυπούμενο υλικό περνά ανάμεσά τους. Το μελάνι της βαθυτυπίας είναι λεπτόρρευστο και στεγνώνει αμέσως μετά την εκτύπωση, μόλις εξατμιστεί το διαλυτικό που έχει χρησιμοποιηθεί μέσα σ’ αυτό, για να ρυθμίσει την πυκνότητά του.
58. Αναφερθείτε στα βασικά στάδια της Ροής Εργασίας (workflow) του κλάδου των Γραφικών Τεχνών
Τα βασικά στάδια της ροής μιας εργασίας είναι:
- Ο ΠΕΛΑΤΗΣ
- Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ & Ο ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ – Η ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ ΕΝΤΥΠΟΥ
- ΤΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ
- Ο γραφίστας
- Το λέι άουτ (layout)
- Η σελιδοποίηση
- Η στοιχειοθεσία
- Οι διορθώσεις
- Η τελική μορφή της μακέτας
- Η ΠΡΟΕΚΤΥΠΩΣΗ
- Τα φιλμ
- Η ένθεση
- Τα δοκίμια
- Το μοντάζ
- Η ΕΚΤΥΠΩΣΗ
- Η ΑΠΟΠΕΡΑΤΩΣΗ
- Το δίπλωμα
- Η βιβλιοδεσία
- Άλλες περατώσεις
59. Τι γνωρίζετε για την τυποποίηση των χαρτιών της σειράς A, B, C;
Η προμήθεια του χαρτιού γίνεται από το εμπόριο, σε φύλλα ή σε ρολό, ανάλογα με τη μηχανή εκτύπωσης. Τα φύλλα του χαρτιού εκτύπωσης έχουν συγκεκριμένες διαστάσεις. Ο Διεθνής Οργανισμός Τυποποίησης (ISO International Standard Organisation) καθιέρωσε μία διεθνή κλίμακα με τρεις διαφορετικές σειρές μεγεθών χαρτιού. Οι σειρές αυτές αποδίδονται με τα λατινικά γράμματα Α, Β και C. Κάθε κατηγορία καλύπτει συγκεκριμένες εκτυπωτικές ανάγκες. Η σειρά Α χρησιμοποιείται για γενικές εκδοτικές ανάγκες (βιβλία, διαφημιστικά φυλλάδια κ.λ.π.), η σειρά Β για πόστερ και χάρτες, ενώ η σειρά C αποκλειστικά για φακέλους.
Υπάρχει μία αναλογική σχέση μεταξύ των διαστάσεων του κάθε φύλλου, σε όποια κατηγορία και αν αυτό ανήκει. Η σχέση αυτή ορίζει ότι ο λόγος της μεγάλης διάστασης προς τη μικρή δίνει μία τιμή ίση με 1.414. Οι διαστάσεις είναι φτιαγμένες με τέτοιο τρόπο, ώστε η μεγάλη διάσταση κάθε χαρτιού να είναι ίση με το μήκος της διαγωνίου ενός τετραγώνου που έχει πλευρές ίσες με το μήκος της μικρότερης διάστασής του. Χαρακτηριστικό γνώρισμα όλων αυτών των τυποποιημένων μεγεθών είναι ότι από τα μεγαλύτερα μπορούν να προέλθουν τα μικρότερα με αναλογική σμίκρυνση και το αντίστροφο.
60. Τι χαρακτηρίζει ένα Ψηφιακό δοκίμιο ως Πιστοποιημένο;
Για να χαρακτηριστεί ένα ψηφιακό δοκίμιο πιστοποιημένο και αξιόπιστο θα πρέπει να πληροί ορισμένες προδιαγραφές έτσι ώστε να αποδώσει χρωματικό αποτέλεσμα ίδιο με αυτό της τετραχρωμίας. Οι προδιαγραφές αυτές τυγχάνουν αναγνώριση με πιστοποίηση.
Οι πιστοποιήσεις που ξεχωρίζουν είναι αυτές των ISOκαι Forga και πιο συγκεκριμένα η ISOCoated 39Lή το αντίστοιχο της Forga.
Θα πρέπει να αναγράφεται στο εμπρός μέρος το προφίλ εκτύπωσης, ημερομηνία τελευταίου καλιμπραρίσματος, μάρκα συστήματος εκτύπωσης RIPτου εκτυπωτή και να έχει χρωματική μπάρα ελέγχου του δοκιμίου.
Τα ψηφιακά δοκίμια τυπώνονται σε injectεκτυπωτές οι οποίοι καλιμπράρονται σε τακτά χρονικά διαστήματα με ειδικό λογισμικό (συνήθως GMG,EFI)
Κάθε δοκίμιο που βγαίνει ελέγχεται με το eye-one(συσκευή x-rite) μετρώντας τη χρωματική μπάρα.
61. Ποια είναι τα βασικά εργαλεία σχεδίασης αντικειμένων σε ένα πρόγραμμα ηλεκτρονικής σχεδίασης μακέτας; Αναφερθείτε ιδιατέρως στα αντικείμενα Bezier.
Τα βασικά εργαλεία σχεδίασης αντικειμένων σ ένα πρόγραμμα ηλεκτρονικής σχεδίασης θα μπορούσαμε να κατηγοριοποιήσουμε
Εργαλεία
- Επιλογής και μετακίνησης
- Σχεδίασης σχημάτων (τετράγωνα, πολύγωνα, κύκλος, έλλειψη κλπ)
- Εφέ σχημάτων (3D, envelop, blendκλπ)
- Σχεδίασης Γραμμών (freehand, Bezierκλπ)
- Μετασχηματισμού (μεγέθυνση, παραμόρφωση, κατοπτρισμό κλπ)
- Γεμίσματος (χρώματος, ντεγκραντέ, μοτίβο κλπ)
- Κειμένου
- Εφέ κειμένου
- Σύνθετων εντολών σε σχήματα και κείμενα κλπ
Τα αντικείμενα Bezierονομάζονται αυτά που προκύπτουν από τη χρήση του εργαλείου Bezier. μία καμπύλη Bézier (καμπύλη Μπεζιέ) είναι μία παραμετρική καμπύλη η οποία αποτελεί βασικό εργαλείο των διανυσματικών γραφικών του τομέα των γραφικών υπολογιστών. Στα διανυσματικά γραφικά , οι καμπύλες Bézier χρησιμοποιούνται ως μοντέλα ομαλών καμπύλων που μπορούν να αυξομειωθούν απεριόριστα χωρίς να έχουν απώλειες στη ποιότητά τους.